تعیین تاریخ مناسب برداشت سه رقم چغندرقند در همدان

کوتاه بودن طول دوره رشد در مناطق سردسیری عامل مهمی در عدم دستیابی به حداکثر محصول چغندرقند است. به منظور مطالعه میزان محدودکنندگی این عامل در پایان فصل رشد و امکان کاهش میزان این محدودیت، شش تاریخ برداشت (1/7, 10/7, 20/7, 30/7, 10/8 و 20/8) و در سه رقم بذر چغندرقند (سیمین یک, 9597 و BR1) مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق به صورت آزمایش-فاکتوریل و در طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار به مدت سه سال (77-1375) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اکباتان همدان اجرا گردید. کشت در اواسط اردیبهشت و عملیات داشت بر اساس توصیه ها و به صورت یکنواخت برای همه تیمارها انجام شد. در تاریخ های تعیین شده برداشت انجام و داده های جمع آوری شده تجزیه و تحلیل آماری گردید. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که بین ارقام اختلاف معنی دار وجود داشته و رقمBR1  محصول ریشه، محصول قند و محصول قند سفید بیشتری نسبت به دو رقم دیگر تولید نموده است. اختلاف بین تاریخ های برداشت نیز از نظر محصول ریشه، محصول قندخام, محصول قندسفید، درصد قند، درصد قند سفید، ضریب استحصال و درآمد حاصله معنی دار بود. برداشت های بیست مهر تا بیست آبان محصول ریشه بیشتری نسبت به برداشت های اول و دهم مهر داشتند. بیشترین درصد قند خام و درصد قند سفید مربوط به تاریخ برداشت بیستم آبان بود که نسبت به بقیه برداشت ها برتری نشان داد. بالاترین محصول قند و محصول قندسفید نیز به ترتیب با 09/10 تن و 78/8 تن در هکتار متعلق به برداشت بیستم آبان بود که، نسبت به تمام تاریخ برداشت ها به استثنای دهم آبان، اختلاف معنی دار داشت. ضریب استحصال شکر نیز در برداشت دیرتر افزایش یافت و سه برداشت آخر نسبت به  برداشت های قبلی برتر بودند از نظر درآمد حاصله بر مبنای میانگین سه سال و نرخ سال 79، به ترتیب برداشت های  بیستم آبان, دهم آبان, سیام مهر، بیستم مهر و دهم مهر به ترتیب 46، 39، 33، 26 و 17 درصد نسبت به اول مهر بیشتر بود.