تاثیر پوشش نانو ذرات اکسیدروی برخصوصیات فیزیکوشیمیایی، فعالیت آنزیمی و انبار مانی میوه گیلاس (Prunus avium) رقم تکدانه مشهد

میوه گیلاس  (Prunus avium)رقم تکدانه مشهد، مستعد آلودگی به عوامل قارچی بوده و از عمر انباری کوتاهی برخوردار است. در پژوهش حاضر، کارآیی نانواکسیدروی به عنوان پوشش­ خوراکی جهت افزایش عمر انباری گیلاس مورد بررسی قرار گرفت. میوه­های گیلاس برداشت شده با نانواکسیدروی در غلظت­های 0، 03/0، 06/0 و 09/0 درصد (w/v) مورد تیمار قرارگرفته و به سردخانه­ای با دمای С ̊1 ± 2 و رطوبت نسبی 5 ±90 درصد انتقال یافتند. شاخص­هایی از قبیل pH، اسیدهای آلی، مواد جامد محلول، میزان پوسیدگی، میزان فنل کل، اسید آسکوربیک­ و میزان فعالیت آنزیم­ فنیل­آلانین­آمونیالیاز در دو مرحله به فاصله هر پانزده روز یک بار با چهار تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. تیمار میوه گیلاس با نانواکسیدروی باعث کاهش فساد میوه­ها نسبت به میوه­های شاهد شد، به طوری که کمترین میزان فساد میوه­ها و بیشترین بازارپسندی در تیمار 09/0 درصد نانواکسیدروی در روز 15 پس از برداشت مشاهده شد. در روز سی­ام پس از برداشت، میزان فعالیت آنزیم فنیل­آلانین­آمونیالیاز در تیمار 09/0 درصد نانواکسیدروی به طور معنی­داری بالاتر از سایر تیمارها بود. میزان فنل کل در میوه­های تیمار شده نسبت به میوه­های شاهد افزایش یافت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که پوشش­دهیمیوه گیلاس با نانواکسیدروی می­تواند به عنوان روشی سالم و بدون مضرات جانبی، مدت انبار­مانی میوه گیلاس را در سردخانه تا 30 روز افزایش دهد.