اثر جانمایی نازل بر آبشستگی موضعی ایجاد شده توسط جت های دیواره ای

در مقاله حاضر نتاج به دست آمده از 40 آزمایش در زمینه آبشستگی توسط جت های دیواره ای افقی سه-بعدی بیان شده است که در این آزمایش ها از سه عدد فرود ذره متفاوت در محدوده 9/3 تا 6/6 و تا پنج نسبت استغراق در محدوده 4 تا 15 برابر ابعاد جت، برای سه نازل با فواصل محوری متفاوت در محدوده فاصله بی بعد 3/17 تا 5/0 از دیواره کانال استفاده شده است. در این تحقیق ابتدا سازوکار آبشستگی ناشی از این سه جت را شرح داده و سپس اثر نزدیک شدن جت به دیواره کانال در شرایط مختلف عمق پایاب و عدد فرود ذرات بر ابعاد حفره آبشستگی مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان نیز نتایج آن با نتایج مطالعات پیشین اعتبارسنجی شده است. مشاهدات آزمایشگاهی و نتایج به دست آمده نشان داد که نزدیک شدن فاصله نازل به دیواره کانال سبب انحراف جت به سمت دیواره نزدیک و ایجاد عدم تقارن در جریان-های شکل گرفته در طرفین جت خروجی شده است که این موارد بر آبشستگی ایجاد شده موثر بوده و با نزدیک شدن فاصله جت به دیواره کانال عمق حداکثر آبشستگی دارای روند افزایشی است به طوری که بیشترین عمق حداکثر آبشستگی ایجاد شده نیز توسط جت مماس به دیواره کانال پدید آمده است. همچنین روند تغییرات پارامترهای طولی آبشستگی با نزدیک شدن فاصله جت به دیواره، دارای روند کاهشی بوده و در اکثر موارد کمترین مقادیر آن توسط جت مماس به دیواره کانال ایجاد شده است. همچنین در تایید مطالعات پیشین مشخص شد که پارامتر عمق پایاب بر پارامترهای طولی آبشستگی اثرگذار است. با توجه به نتایج این تحقیق می توان گفت که اثر پارامتر محل قرارگیری جت بر ابعاد حفره آبشستگی محسوس بوده و می تواند به عنوان یک پارامتر موثر در مطالعات آبشستگی توسط جت های دیواره ای مطرح شود.