ارزش تشخیصی روش حساسیت به سفوکسیتین نسبت به سایر روش های تشخیص استافیلوکوک اریوس های مقاوم به متی سیلین

سابقه و هدف: استافیلوکوک اریوس مقاوم به متیسیلین از مهمترین پاتوژن های موجود در بیمارستان و جامعه است. از این رو تشخیصدقیق سویه های مقاوم به منظور کنترل و پیشگیری عفونت های ناشی از آن ضروری است. هدف ازاین مطالعه، تعیین کارآیی تست حساسیتبه سفوکسیتین نسبت به E-test و تست حساسیت به اگزاسیلین در تشخیص استافیلوکوک اریوس های مقاوم به متی سیلین بود. مواد و روشها: این مطالعه ارزش تشخیصی بر روی 296 سویه استافیلوکوک اریوس جدا شده از بینی بیماران مراجعه کنندگان به بخشاورژانس بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام پذیرفت. مقاومت به متی سیلین به روش دیسک دیفیوژن با اگزاسیلین 1μg و سفوکسیتین 30μg طبق معیار CLSI و براساس سایز هاله عدم رشد و تعیین حداقل غلظت مهاری آنتی بیوتیک با استفاده از (Epsilometer test) E-test تعیین گردید. تشخیص ژن mecA با PCR بهعنوان روش استاندارد طلایی انجام گردید. نتایج: 32 ایزوله (10/8 درصد) توسط روش اگزاسیلین دیسک دیفیوژن ، 28 ایزوله (9/5 درصد ) توسط روش سفوکسیتین دیسک دیفیوژن، 30 ایزوله (10/1 درصد) توسط E-test و 26 ایزوله (8/8 درصد) توسط PCR به عنوان سویه مقاوم (MRSA) شناخته شدند. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی برای تست های اگزاسیلین دیسک دیفیوژن به ترتیب 100، 97/7، 81/2 و 100 درصد، برای سفوکسیتین دیسک دیفیوژن به ترتیب 96/2، 98/8، 89/8 و 99/6 درصد و برای 100E-test؛ 98/5، 86/7 و 100 درصد تعیین گردید.نتیجه گیری: علیرغم پرهزینه بودن، بهترین روش برای شناسایی MRSA روش PCR است. روشهای فنوتیپی، به خصوص روش سفوکسیتین دیسک دیفیوژن میتواند جایگزین مناسبی برای PCR در تشخیص MRSA باشد.