مقایسه تاثیر یک جلسه فعالیت استقامتی تداومی و تناوبی شدید بر مقادیر فاکتورنوروتروفیک مشتق از مغز سرمی در موشهای صحرایی

سابقه و هدف: فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) یکی از عوامل اصلی است که فعالیت ورزشی تداومی طولانی مدت ازطریق افزایش آن باعث اثرات مثبت بر مغز میشود. هدف مطالعه حاضر مقایسه اثر یک جلسه فعالیت استقامتی تداومی (CEE)فعالیت تناوبی شدید (HIIE) بر مقادیر BDNF سرمی موش های صحرایی می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 30 سر موش صحرایی انتخاب و به روش تصادفی به سه گروه (HIIE, CEE و کنترل) تقسیم شدند. بعد از آشنایی با تردمیل، آزمودنی ها (بهجز گروه کنترل) یک جلسه فعالیت ورزشی مورد نظر گروه خود اجرا کردند. در انتهای پژوهش نمونه خون از تمام آزمودنی ها گرفته شد. نتایج: نتایج نشان داد سطوح BDNF در گروه CEE به طور معنی داری از گروه P=0/001)HIIE) و گروه کنترل (P=0/001) بیشتر است، اما تفاوت معنی داری بین گروه HIIE .(P=0/ و گروه کنترل مشاهده نشد (P=0/23). نتیجه گیری: به نظر می رسد CEE مداخله مناسب تری جهت افزایش BDNF می باشد و این فاکتور بیشتر از شدت، تحت تاثیر مدتفعالیت ورزشی می باشد. بنابراین، برای رسیدن به فواید فعالیت ورزشی بر روی سیستم عصبی مرکزی احتمالا فعالیت های طولانی مدتمفیدتر می باشند.