اثر تمرین منظم تناوبی پرشدت بر برخی از شاخص های آپوپتوتیک در بافت مغز موش های صحرایی ماده پیر

سابقه و هدف: فرایند پیری با زوال تدریجی باف تها و اندام ها همراه است. مرگ سلولی آپوپتوتیک به عنوان یک عامل احتمالی در بروزآسیب های مرتبط با افزایش سن شناخته شده است. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر تمرین منظم تناوبی پرشدت بر سطوح برخی ازشاخص های آپوپتوتیک در بافت مغزی موش های صحرایی ماده پیر انجام شد.مواد و روشها: در این تحقیق تجربی 14 سر موش صحرایی ماده پیر نژاد ویستار به صورت تصادفی به 2 گروه (7 تایی) کنترل و تمرینتقسیم شدند. حیوانات 10 دوره تمرین تناوبی پرشدت دویدن روی نوارگردان با سرعت 20-34 متر در دقیقه به مدت 1 دقیقه و همراه با 2 دقیقه استراحت بین دوره ها، 3 روز در هفته و به مدت 8 هفته اجرا نمودند. موش ها 48 ساعت پس از آخرین مداخله کشته شدند وسطوح مغزی Bax و Bcl-2 به روش الایزا تعیین شد. نتایج: نتایج نشان داد که 8 هفته تمرین تناوبی پرشدت موجب کاهش سطوح مغزی Bax در موش های صحرایی ماده پیر شده (P<0/05)، و باعث افزایش معنی دار سطوح مغزی Bcl-2 در موش های گروه تمرین می شود (P<0/05). نتیجه گیری: ممکن است تمرینات تناوبی پرشدت بخشی از اثرات حفاظتی خود در را در مقابل آپوپتوز ناشی از پیری به واسطه افزایش پروتیین ضد آپوپتیک Bcl-2 و سرکوب پروتیین پروآپوپتیک Bax در مغز میانجی گری نماید.