اثر کورکومین بر شاخص های هماتولوژی و بیوشیمیایی گلبول های قرمز در موش های صحرایی مصرف کننده اکستازی

سابقه و هدف: استفاده از قرص های اکستازی یا MDMA؛ (3، 4- متیلن دی اکسی مت آمفتامین) آسیب های شدیدی بر سیستم هایمختلف بدن از جمله سلول های خونی دارد. در این مطالعه اثرات محافظتی کورکومین (عصاره زرد چوبه) بر گلبول های قرمز و شاخص-های هماتولوژی و بیوشیمیایی آن در موش های صحرایی مصرف کننده اکستازی مطالعه گردید.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نر بالغ به 5 گروه زیر تقسیم شدند: گروه 1: کنترل، گروه 2: دریافتکننده MDMA، گروه 3: دریافت کننده MDMA و کورکومین، گروه 4: دریافت کننده MDMA به مدت 15 روز و سپس 15 روز MDMAدیگر عدم دریافت دارو، گروه 5: دریافت کننده MDMA به مدت 15 روز و سپس 15 روز دیگر دریافت کورکومین. نمونه خون از قلب جمع آوری شد و اسمیر خونی برای بررسی مورفولوژی سلول های خونی تهیه گردید. نتایج: میانگین سطح گلبول های قرمز در گروه های دریافت کننده MDMA نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت. هنگام استفاده از کورکومین همراه با MDMA و بعد از مصرف آن میانگین سطح گلبول های قرمز و هموگلوبین نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت. همچنین، کاهش تعداد گلبول های قرمز در گروه های دریافت کننده کورکومین نسبت به گروه های MDMA نیز معنی دار بود. سطح بیلی روبین تام در همه گروه های مطالعه نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار داشت.نتیجه گیری: اثر مصرف کورکومین همراه با مصرف اکستازی و بعد از آن به احتمال زیاد مربوط به جذب گوارشی بالای MDMA توسط کورکومین و یا متابولیزه نشدن MDMA در هنگام استفاده از کورکومین می باشد.