مکانیزم حل و فصل اختلافات در قراردادهای نفتی

پیدایش اولین اختلافات قراردادی همزمان با پیدایش قراردادهای اولیه میان بشر بوده است. با توسعه کشورها و تعاملات تجاری آنها و همچنین نقش آفرینی شرکت هایی که فعالیت خود را محدود به یک سرزمین نمی کردند، قراردادهایی به وجود آمد که نسبت به نمونه های پیشین خود از انسجام بیشتر و شرایط قابل پیش بینی تری برخوردار بوده و طرفین آن قراردادها تمام تلاش خود را به منظور حصول موفقیت در موضوع آن توافق به کار می بستند. رفته رفته با توسعه حقوق قراردادی، انواع قراردادها طبقه بندی شده وهر یک با توجه به ماهیت خود در دسته ای مشخص قرار گرفتند، این امر هنوز هم به عنوان یک روش تهیه پیمان در دنیا کاربرد داشته و بسیاری از شرکت ها، دولت ها، موسسات و انجمن های داخلی و بین المللی خود به عنوان نهادی برای معرفی قراردادهای تیپ در موضوعات مربوط به فعالیت هایی که در آن مهارت دارند، شناخته می شوند. با توجه به اینکه قراردادهای نفتی از لحاظ مالی دارای ارزش هنگفتی بوده، و از طرف دیگر با حاکمیت و امنیت کشورها رابطه مستقیم و غیر مستقیم دارند، و امنیت انرژی مبحثی ازمباحث امنیت بین الملل می باشد، و حتی میتواند مخاصمات نظامی ایجاد کند؛ حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات در جلوگیری از درگیری موثر بوده، و فضای تجارت بین الملل را با ثبات می کند. در نهایت به دلیل اینکه کشور ما قراردادهای نفتی گسترده دارد، حل و فصل این موضوع بصورت مسالمت آمیز می تواند مفید و موثر باشد و پژوهش در این راستا برای کشور لازم و ضروری به نظر می رسد