مدل سازی سیلا بهای حوضه بالادست کارون

به منظور کنترل و مهار سیلاب، اطلاع از دبی سیلاب به عنوان مهمترین پارامتر معرف سیلاب از اهمیت خاصی٢٤ کیلومتر مربع، از جمله زیر حوض ههایی است، که دارای / برخوردار است. حوضه بالادست کارون، با سطحی معادل ٠٠٠ پتانسیل تولید سیلاب قابل ملاحظ های می باشد. عدم وجود آمار دراز مدت از سیلا بهای حوضه کارون و زیر حوضه های آن، لزوم تخمین سیلاب در ارتباط با پارامترهای فیزیوگرافی را برای مناطق فاقد آمار ایجاب می نماید. بدین منظور پس توزیع های SMADA از بررس یهای لازم ١٦ ایستگاه انتخاب گردید و پس از تطویل و تکمیل آمار، به کمک نرم افزار مختلف آماری بر داده ها برازش داده شد. برای شناخت مناس بترین توزیع از آزمو نهای کلموگروف – اسمیرنوف و کای اسکوئر و حداقل مربعات استفاده گردید و برای هر ایستگاه یک توزیع انتخاب شد. بکمک این توزی عها دبی با دوره برگشت SPSS ٢تا ١٠٠٠ ساله برآورد گردید سپس با استفاده از رگرسیون خطی و غیرخطی چند متغیره و به کمک نر مافزار روابطی بین خصوصیات فیزیوگرافی حوضه (همچون مساحت، محیط، شیب متوسط حوضه، طول آبراهه اصلی و ضریب شکل ) و دب یهای پی شبینی شده با دوره برگشت های مختلف برقرار شد ذر این پژوهش رگرسیون خطی نسبت به رگرسیون غیرخطی در ایجاد رابطه بین این پارامترها ضریب تبیین بهتری نشان داد. در مد لهای برآورد دبی با دوره برگشت کوتاه مدت، پارامترهای بیشتری در مدل پیش بینی سیلاب دخیل می باشند. در مدل های برآورد دبی حداکثرمیانگین روزانه با دوره برگشت ٢ و ٣ ساله مساحت به عنوان پارامتر غالب نمود پیدا کرد. در تمامی مد لهای برآورد دبی حداکثر میانگین روزانه با دوره برگش تهای بیش از ٣ سال طول آبراهه اصلی به عنوان پارامتر غالب در مدل ها ظاهر ٠ متغیر بود. / ٠ تا ٩٥٧ / گردید. در مد لهای منتخب برآورد دبی حداکثر یانگین روزانه ضریب تبیین مدل ها بین مقادیر ٩١که این از لحاظ آماری بیانگر مناسب بودن مدل های برازش داده شده می باشد