بررسی رابطه نگرش و التزام عملی به نماز با خودآگاهی و بهزیستی روانشناختی دانشجویان دختر دانشگاه کردستان سنندج

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نگرش و التزام عملی به نماز با خودآگاهی و بهزیستی روانشناختی در دانشجویان است. روش: جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاه کردستان در سال تحصیلی 1396 بود که طبق جدول مورگان 346 نفر به روش نمونه گیری در دسترس از دانشجویان دختر انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها پرسشنامه نگرش و التزام عملی به نماز (انیسی و همکاران، 1389 )، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی فرم کوتاه (ریف، 1989 ) و همچنین پرسشنامه خودآگاهی (کوپر، 1997 ) پاسخ دادند. داده های به دست آمده بر اساس ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون توسط نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین نگرش و التزام عملی به نماز با خودآگاهی و بهزیستی روانشناختی رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به نقش نماز در بهزیستی روانشناختی و خودآگاهی، پیشنهاد می گردد مراکز آموزشی برای ارتقا سلامت روان و خودآگاهی به آموزش های معنوی توجه نمایند و برنامه هایی را در این راستا پیش بینی کنند