بررسی تاثیر روش آبیاری موضعی سطحی و زیرسطحی بر بهره وری مصرف آب در ذرت شیرین

میزان بارندگی در کشور ایران بسیار کمتر و میزان تبخیر آب بسیار بیشتر از میانگین جهانی است. امروزه، علاوه بر تاکید روی کشاورزی پایدار، حفاظت از منابع آب و خاک و رعایت مسائل زیست محیطی، بهره وری بیشتر از آب مصرفی نیز مطرح میباشد. به منظور ارزیابی اثر کاربرد آبیاری موضعی سطحی و زیرسطحی با مدیریت آبیاری بر اساس داده های بهنگام هواشناسی در مقابل آبیاری سنتی با مدیریت آبیاری زارع در بهره وری مصرف آب ذرت شیرین، این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی در سال زراعی 1395-96 و در سه تکرار با استفاده از 9 عدد لایسیمتر زهکشدار در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. نتایج حاکی از تاثیرگذاری روشها و مدیریت آبیاری بر ذرت شیرین رقم (KSC403) است. در بین تیمارها، تیمار آبیاری زیرسطحی (Sub-Surface Irrigation) با مدیریت آبیاری بر اساس داده های بهنگام هواشناسی (SSI) با مصرف 1439 مترمکعب در هکتار آب مصرفی کمترین میزان را در مصرف آب آبیاری در بین تیمارها داشت. این تیمار با بهره وری بیولوژیکی 19/31 کیلوگرم در مترمکعب، بهره وری بلال سبز 29/65 کیلوگرم در مترمکعب، بهره وری بلال خشک 6/66 کیلوگرم در مترمکعب، بهره وری زیست توده 71/47 کیلوگرم در مترمکعب، بهره وری علوفه تر 40/43 کیلوگرم در مترمکعب و بهره وری علوفه خشک 12/33 کیلوگرم در مترمکعب دارای بیشترین بهره وری آب آبیاری بوده و تیمار مناسب شناخته شد.