اثرات سرریز تحقیق و توسعه بر ارزش افزوده بخش صنعت در استان های تهران: رهیافت سنجی فضایی

هزینه تحقیق و توسعه و پیشرفت تکنولوژی باعث کاهش هزینه ها، افزایش بهره وری و رشد صادرات می شود. تکنولوژی های جدید موجب تقویت جابجایی عوامل تولید و ایجاد تنوع بیشتر در تولیدات می باشد. علاوه بر آن، تکنولوژی باعث تغییر هزینه نسبی تولید و نیز افزایش مزیت نسبی بنگاه ها و در نهایت استان ها و کشور می شود. هزینه تحقیق و توسعه و نوآوری و تکنولوژی های جدید به بنگاه های اقتصادی اجازه می دهد توان تولیدی خود را ارتقاء بخشند که این امر نیز منجر به رشد ظرفیت، کاهش هزینه، افزایش کیفیت و افزایش سرعت در تحویل کالا می شود. هدف از این مقاله ارزیابی نقش هزینه های تحقیق و توسعه و اثرات سرریز آنها بر ارزش افزوده بخش صنعت برای 28 استان ایران، برای کارگاه هی صنعتی با بیش از ده نفر کارکن طی دوره 1392-1380 می باشد. برای بررسی این مطلب، از اقتصاد سنجی فضایی و مدل دوربین فضای (SDM) بهره گرفته شده است. نتایج بیانگر اثرات مثبت و معنادار کشش لگاریتم R&D و نیروی کار شاغل این بخش، بر ارزش افزوده هر استان می باشد.