بررسی آزمایشگاهی تاثیرفوق روان کننده پلی کربوکسیلات برمقاومت فشاری بتن سبک سازه ای با سنگدانه لیکا و پودرمیکروسیلیس

دردنیای پیشرفته امروزی و با توجه به پیشرفت های صورت گرفته در زمینه های مختلف علمی صنعت بتن نیز دچار تحول گردیده که تولید بتن سبک نیز حاصل همین پیشرفت ها می باشد.کم بودن مقاومت بتن سبک عامل مهمی در محدود نمودن دامنه کاربرد این نوع بتن و بهره گیری از امتیازات آن بوده است، از گذشته تلاشهای زیادی برای بهبود کیفیت و کارایی بتن انجام شده است و امروزه بکارگیری مواد افزودنی برای رسیدن به این هدف به ما کمک می کند. ماده افزودنی در این پژوهش فوق روان کننده برپایه پلی کربوکسیلات با نام تجاری SP200 و پودرمیکروسیلیس می باشد. استفاده از میکروسیلیس نیز به علت داشتن خواص پوزولانی در کشورهای پیشرفته هم بصورت کاملا گسترده مشاهده می شود. در این پژوهش از 20 طرح اختلاط که 2 طرح آن به عنوان نمونه شاهد و 18 طرح با افزودنی های فوق روان کنندهSP200 و پودر میکروسیلیس اجرا شد، نتایج نشان می دهد در طرح اختلاط اول با نسبت آب به سیمان 49/0 بیش ترین مقاومت فشاری 7 و28 روزه مربوط به نمونه M/35/5 است که دارای 35/0% فوق روان کننده و 5% پودر میکروسیلیس می باشد و در طرح اختلاط دوم با نسبت آب به سیمان 55/0، بیش ترین مقاومت فشاری مربوط به نمونه M/35/10 است که دارای 35/0% فوق روان کننده و 10% پودرمیکروسیلیس می باشد. استفاده از میکروسیلیس و فوق روان کننده در ساخت بتن سبک سبب شده است که مقاومت فشاری بتن سبک دربعضی ازنمونه ها نیز بالا رود.