بهبود عملکرد بتن های معمولی با استفاده از نانو لوله های کربنی چند جداره و مواد افزودنی میکروسیلیس

بتن به عنوان پر مصرف ترین مصالح ساختمانی شناخته میشود که استفاده از آن همچنان در حال افزایش است. با گسترش استفاده از بتن، اقتصاد، دوام و کیفیت آن اهمیت ویژه ای می یابد. از یکسو استفاده از نانو لوله در بتن سبب افزایش مقاومت فشاری و کششی میگردد. لذا استفاده از بتنی که خصوصیات بتن حاوی میکروسیلیس و نانو لوله را با هم داشته باشد کمک شایانی به ساخت سازه هایی با عملکرد بالا و با دوام می نماید. در این پژوهش به بررسی اثر توام میکروسیلیس و نانو لوله پرداخته می شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی و مقایسه خصوصیات مکانیکی و مقاومتی نمونه های بتن سیمانی و نمونه های بتن های دارای نانولوله و هم چنین بتن های دارای نانولوله و میکروسیلیس است. هم چنین بررسی تاثیر تغییرات مقاومت فشاری از میکروسیلیس در دو طرح 4% و 6% وزنی سیمان و هم چنین دو طرح نانولوله با درصد بهینه %0.15 حاوی میکروسیلیس در ماتریس بتنی از دیگر اهدافی بودند که در این پژوهش دنبال شدند. در این پژوهش با انجام آزمایشات لازم بر اساس استانداردهای مربوط، به مقایسه و تحلیل طرح های متفاوت ماده میکروسیلیس در طرح اختلاط بتن اصلی پرداخته شده و در تمامی آزمایشات عملکرد بهتر بتن حاوی نانولوله به همراه میکروسیلیس نسبت به بتن سیمانی و بتن های صرفا دارای نانولوله مشاهده شد. به عنوان نمونه در سنین 28 روزه به طور میانگین بیش از 30 درصد افزایش مقاومت فشاری را در نمونه بتن های نانولوله کربنی حاوی میکروسیلیس نسبت به نمونه بتن های حاوی نانولوله بدون میکروسیلیس مشاهده کردیم.