مدل رگرسیونی برای پیش بینی افزایش سطح سرمی اینترکولین 6 و 10 در بیماران نارسایی انتهایی کلیه تحت همودیالیز مزمن

مقدمه  بیماری مزمن کلیه (CKD) یک اختلال پیشرونده کلیه است که بیش از 3 ماه طول کشیده است. سطح بالای سایتوکاین هایی نظیر اینترلوکین 6 (IL6) واینترکولین 10 (IL10)  به عنوان فاکتورهای خطر مستقل برای موربیدیتی و مورتالیتی و بیماران CKD تعریف شدهاند. هدف مطالعه ارزیابی فاکتورهای پیش بینی کننده سطح IL6 و IL10 در بیماران  همودیالیزی بود روش کار در این مطالعه مقطعی ، بیمارانی که در زمستان1392به مرکز دیالیز بیمارستان لقمان حکیم مراجعه می کردند به صورت رندوم انتخاب شدند. اطلاعات دموگرافیک وآزمایشاتی نظیر آلبومین، کراتینین سرم ، کلسیم، فسفر ، شمارش سلولهای خونی، فریتین، پاراتورمون ، اینترلوکین 6 ، اینترلوکین 10 وآنالیز گازهای خونی شریانی برای هر بیماری انجام شد.ارتباط بین اینترلوکینها و سطح بی کربنات ها وسایر متغیرها به وسیله نرم افزار spss ارزیابی شد و مدل رگرسیونی با متد  stepwiseبرای IL6 و IL10 در بیماران  همودیالیز ی طراحی شد. نتایج 84 بیمار با میانگین سنی 98/60 سال و میانگین مدت دیالیز35/05 ماه ارزیابی شدند. میانگین سطح سرمی IL6 ، 036/6 پیکوگرم/میلی لیتر و IL10 ،  46/7 پیکوگرم/میلی لیتربود. پنج متغیر (pH , HCO3 ,IL10 و دیابت) در مدل IL6 باقی ماندند  (813/0=R2) پنج متغیر (pH , HCO3 ,IL6 و دیابت) در مدل IL10 باقی ماندند. (846/0= R) نتیجه گیری بر طبق نتایج، سطح بی کربنات ، pH و دیابت می توانند به عنوان فاکتور پروگنوستیک در نظر گرفته شدند. که سطح افزایش یافته IL6 و IL10 و مورتالیتی و موربیدیتی مرتبط با آن را متمایز می کنند .