آیا مصرف گوشت قرمز ریسک ابتلا به دیابت نوع دو را افزایش می دهد ( مروری سیستماتیک بر مصرف گوشت قرمز و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 )

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 427

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRMMED22_228

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: مطالعات نشان داده اند که مصارف گوشت قرمز فرآیند شده می تواند با افزایش ریسک بیماری دیابت همراه باشد. لذا هدف مطالعه مروری بررسی ارتباط بین مصرف گوشت قرمز و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 می باشد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت مروری سیستماتیک نگارش گردیده است. نویسندگان با جستوجو در پایگاه اطلاعاتی PubMed ، Scopus ، Google Scholar و SID و بررسی 50 مقاله منتشر شده از سال 2000 الی 2018 ، به شناسایی عوامل مرتبط با دیابت نوع دو پرداخته اند. کلیدواژه های مورد استفاده (سرچ بر اساس mesh ) عبارتند از: گوشت قرمز، آهن هم، دیابت نوع دو، استرس اکسیداتیو. در جست وجوی اولیه، 75 مقاله با بررسی اجمالی چکیده مقالات انتخاب شدند که 25 مورد، به دلیل عدم ارتباط دقیق با مسئله مورد بررسی حذف شدند. یافته ها: مصرف زیاد پروتئین های حیوانی از جمله گوشت قرمز فرآیند شده، می تواند ریسک ابتلا به دیابت نوع 2 را تا دو برابر افزایش داده و ریسک مرگ بر اثر دیابت را 73 برابر بیشتر کند. آهن هم موجود در گوشت قرمز با افزایش قند خون ناشتا و مقاومت به انسولین، ممکن است حداقل بخشی از این یافته ها را توجیه کند. آهن هم به عنوان یک پرو اکسیدان عمل کرده و با افزایش تولید گونه های عال اکسیژن تعادل بین سیستم اکسیدان-آنتی اکسیدان را به هم می زند و با آسیب به سلول های بتا پانکراس تولید انسولین را کاهش می دهد. از طرفی گوشت قرمز حاوی اسیدهای چرب اشباع زیادی می باشد که افزایش دریافت آنها می تواند القاکننده مقاومت به انسولین باشد. اقزایش دریاقت آمینواسیدهای شاخه دار لوسین، ایزولوسین، والین و همچنین آمینواسید گوگردی متیونین از طریق مصرف گوشت قرمز می تواند یکی دیگر از مکانیسم های احتمالی افزایش ریسک دیابت نوع 2 باشد. نتیجه گیری: بررسی مطالعات مختلف نشان داد که مصارف مکرر گوشت قرمز فرآیند شده با ریسک ابتلا به دیابت نوع 2 ارتباط دارد.

نویسندگان

فاطمه دلدار

دانشجوی کارشناسی تغذیه، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

هادی بازیار

دانشجوی دکتری تخصصی تغذیه، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز