بررسی و ارزیابی روشهای بهسازی لرزه ای خاکهای روانگرا

روانگرایی یکی از مهمترین و مخرب ترین پدیده های ژئوتکنیکی است که باعث ایجاد خسارت به سازه های احداث شده بر روی خاکهای مستعد روانگرایی میشود. بروز این پدیده عمدتا در خاکهای ماسه ای سست و یا سیلتی اشباع به وقوع می پیوندد. تاکنون روشهای متعددی جهت بهسازی و مقاوم سازی لرزه ای خاکهای روانگرا پیشنهاد و اجرا شده است. با این حال، دامنه کاربرد و اثر بخشی و محدودیتهای اجرایی این روشها همچنان به عنوان یک چالش بزرگ در مهندسی ژئوتکنیک مطرح است. هدف این پژوهش، بررسی و ارزیابی مهمترین انواع روشهای بهسازی خاکهای روانگرا از منظر اثر بخشی و دامنه کاربرد، محدودیتهای اجرایی و هزینه ساخت است. در این بررسی، مهمترین و کاربردی ترین روشهای بهسازی لرزه ای برای خاکهای روانگرا و اجرا شده در دنیا و ایران مورد توجه واقع شده است. مطابق نتایج تحقیق، لازم است انتخاب روش مناسب بهسازی لرزه ای برای خاکهای روانگرا با توجه به شرایط سازهای و ژئوتکنیکی، محدودیتهای زیست محیطی، شرایط ساخت و کنترل اعتمادپذیری و دوام صورت گیرد.