بررسی کیفیت فضای سبز شهری براساس میزان رضایتمندی شهروندان (مطالعه موردی: منطقه 13 تهران)

آلودگی و مشکلات محیط زیست که در نتیجه تولیدات و مصارف انسانی پدید آمده، از جمله مسائلی هستند که بارها توسط سازمانهای فعال در این زمینه به عنوان تهدید و خطری برای انسان شناخته شدهاند. فضای سبز به عنوان یک فیلتر طبیعی از آلودگیهای محیطی میکاهد و تضمین گستره نسبی سلامت فردی و اجتماعی ساکنان شهر و آرامش محیط آن است. شهرداری شهر تهران بهعنوان متولی فضای سبز شهری توجه خاصی بویژه در چند سال اخیر نسبت به توسعه کیفی و کمی فضای سبز این شهر دارد بنابراین سنجش میزان رضایتمندی شهروندان از خدمات فعلی در زمینه فضای سبز شهری به منظور ارتقاء سطح کیفی خدمات امری لازم و ضروری است. هدف اصلی از انجام این تحقیق سنجش میزان رضایت شهروندان از عملکرد شهرداری در زمینه فضای سبز شهری میباشد. روش گردآوری اطلاعات در این مقاله روش پیمایشی با استفاده از پرسشنامه بوده و در تجزیه و تحلیل و نتیجه گیری از داده ها از آمار توصیفی و استنباطی و همچنین از نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد مهمترین مانع و محدودیت در فضاهای سبز منطقه 13 تهران را نبود امنیت (%49/9) و سپس کمبود امکانات آموزشی و فرهنگی((%22/9 میدانند. سطح رضایت عمومی شهروندان از کیفیت فضای سبز شهری در شهر منطقه 13 تهران از متوسط به پایین است . کمترین رضایت ایشان از شهرداری به سبب بی توجهی به امکانات بهداشتی در بوستانها و فضاهای سبز در منطقه 13 تهران((m=2.38 , Sd=1.24 میباشد اما از نظر ویژگیهای اجتماعی پاسخ دهندگان مانند جمعیت، سن، تحصیلات و میزان آگاهی از وظایف شهرداری تفاوت معناداری میان نظرات شهروندان وجود دارد.