ایجاد پوشش های نانو الیاف کامپوزیتی برپایه کیتوسان تقویت شده با نانو ساختارهای کربنی بر آلیاژ منیزیم AZ31

از میان ایمپلنت های فلزی، آلیاژهای منیزیمی به دلیل غیر سمی بودن برای بدن و دارا بودن خواص فیزیکی و مکانیکی مطلوب مانند نزدیکی مدول الاستیسیته آن به استخوان بدن و همچنین زیست تخریب پذیری، گزینه ی مناسبی برای ایمپلنت های ارتوپدی هستند. اصلاح سطح توسط پوشش های زیست سازگار پلیمری یکی از راهکارهای موثر در بهبود عملکرد زیستی و رفتار خوردگی این آلیاژها در فصل مشترک ایمپلنت – بافت است. روش الکتروریسی با ایجاد پوشش نانو ساختار زیست تقلید و مشابه ماتریس خارجی سلول (ECM) یکی از روش های نوین جهت بهبود خواص سطحی آلیاژهای منیزیم است. در این پژوهش، پوشش نانوکامپوزیتی پایه کیتوسان حاوی نانو ساختارهای کربنی روی آلیاژ منیزیم AZ31 به منظور بهبود خواص الکتروشیمیایی، فیزیکی و زیستی آن اعمال شد. تاثیر افزودن نانو ساختار کربنی بر مورفولوژی و اندازه نانو الیاف بررسی شد.همچنین ساختار شیمیایی پوشش های نانو کامپوزیتی ریسیده شده بر سطح آلیاژ منیزیم توسط آزمون FTIR مورد ارزیابی قرار گرفت. شرایط الکتروریسی بهینه شد. افزودن نانولوله های کربنی به کیتوسان سبب کاهش سایز نانوالیاف شده و همچنین توزیع سایز الیاف یکنواخت تر شده است. نتایج FTIR حاکی ازتثبیت پوشش نانوالیاف در در محلول سدیم کربنات فوق اشباع است.