تحلیل پیامدهای تراکم کاربری های شهری و فراشهری بر کارکرد محله ای (موردپژوهش: منطقه 12 کلان شهر تهران )

تراکم کاربری­های فرا محله ای به ویژه در مقیاس شهری و فراشهری، به دلیل ماهیت کارکردی متفاوت می­تواند کارکردهای محله­ای و توسعه محله­ها را دچار اختلال کند. مقاله حاضر این مسئله را با رویکرد توسعه پایدار شهری در منطقه 12 کلان شهر تهران موردتوجه قرار داده است. روش پژوهش مبتنی بر رهیافت توصیفی- تحلیلی بوده و داده های موردنیاز به صورت کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شده و به کمک آزمون رگرسیون چند متغیره (اثرگذاری متغیرهای پژوهش) تجزیه وتحلیل شده است. جامعه آماری پژوهش شامل جمعیت منطقه 12 کلان شهر تهران است که حجم نمونه با فرمول کوکران برابر با 384 نفر مشخص گردید. یافته­های تحقیق بیانگر این است که 30 درصد از کاربری کل منطقه به کاربری مسکونی و 70 درصد به کاربری­های غیرمسکونی اختصاص یافته است. کاربری­های فرا منطقه ای که ماهیت غیرمسکونی دارند 95/36 درصد از کل سطح منطقه را اشتغال می­کنند. همچنین یافته­های تحقیق نشان می­دهد که تراکم کاربری­های شهری و فراشهری بر کارکرد محله­ای تاثیر مستقیم و معناداری داشته است. بنابراین یکی از مهم ترین راهبردهای موثر در پایداری توسعه محله­ای، ایجاد تعادل در تخصیص اراضی به کاربری­های با کارکرد محله­ای و کارکردهای شهری و فراشهری است.