ارزیابی تجربی استحکام اتصال در کامپوزیت های تک جهته پلی پروپیلن-شیشه تحت بار کششی

کامپوزیت های گرمانرم به دلیل خواص ذاتی در صنایع مختلف به طور وسیع استفاده می شود. اتصال قطعات کامپوزیتی از پارامترهای مهم در صنعت کامپوزیت است. در این پژوهش استحکام اتصالات کامپوزیت های تک جهته گرمانرم به صورت تجربی بررسی شده است. نمونه‎های کامپوزیتی از الیاف کامینگلد، از جنس شیشه-پلی پروپیلن و با استفاده از فرآیند پالتروژن و به صورت پروفیل های تسمه ای شکل تولید شده اند. برای اتصال نمونه ها از سه روش پیچی، جوش آلتراسونیک و گرمایی_فشاری استفاده شده است. بر اساس نتایج تجربی، مکانیزم عملکرد و شکست مکانیکی اتصالات جوشی و پرسی با اتصال دهنده های مکانیکی مقایسه شد. نتایج نشان دهنده آن است که نمونه های متصل شده به روش آلتراسونیک نسبت به روش پرس گرم و پیچی استحکام بهتری دارند. در جوش آلتراسونیک بهترین استحکام مربوط به بیش ترین زمان جوشکاری 1.8s است و برای اتصال پرس گرم مربوط به بیش ترین دما 200˚C و فشار 1.5bar است. بیشینه نیروی قابل تحمل برای اتصال پیچی، متعلق به نمونه با نسبت قطر به عرض تسمه 0.2 و نسبت فاصله سوراخ به عرض تسمه 1.25 است. همچنین نتایج آزمایش کشش نشان می دهد که استحکام اتصال با آلتراسونیک و پرس گرم به ترتیب تقریبا 4 و 1.5 برابر نسبت به اتصال پیچی افزایش یافته است.