بررسی تحولات اجتماعی در رشد منظره نگاری هلند در قرن هفدهم

توجه به عالم طبیعت به عنوان لذت، حظ زیبایی شناختی و کار هنری، تاریخچه ای دارد که تبار­شناسی آن ما را به فهم انواع تجارب تاریخی و انسانی انباشته شده در مفاهیم طبیعت و منظره نزدیک می­ کند. در دوره باروک تنوع سبک­ ها وگرایشات به اوج خود رسید. آن­ها معمولا یک مضمون را درطول دوره­ای خاص یا منطق ه­ای خاص ترجیح می­ دادند. یکی از این گرایشات منظره نگاری بود، که تا قبل از آن در نقاشی­ ها فقط در پس زمینه استفاده می­ شد، اما در سده هفدهم به صورت موضوع اصلی مورد توجه قرار گرفت. ژانر منظره در اروپا از تجربه طبیعت به­ عنوان یک عامل و ارزش فرهنگی برجسته، در جوامعی که به تدریج مدرن می ­شدند بیرون آمد. این مقاله توصیفی در باب منظره نگاری قرن هفدهم در هلند  و مطالعه  ه­ای در باب ارتباط میان منظره و ارزش فرهنگی است. مسئله این پژوهش چرائی توجه به منظره پردازی در هلند است. این­که چه چیزی سبب شد که هلندی­ ها با انگیزه­ای خاص به منظره نگاری به ­پردازند، سوالی است که دراین پژوهش بدان پاسخ داده می شود هدف این نوشتار شناخت بیشتر ژانر منظره در نقاشی است. در مجموع در این نوشتار، ژانر منظره­نگاری هلند از لحاظ محتوا و درون­ مایه تحلیل  می ­شود. شیوه تحقیق این مقاله کیفی بوده و روش جمع­ آوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ­ای صورت پذیرفته است.