استکبارشناسی و استکبارستیزی بر پایه مبانی و آموزه های قرآن کریم

واژه استکبار از مهمترین واژگان کلیدی در قرآن کریم است و نقش برجسته ای در نظام اخلاقی قرآن با بار معنایی منفی دارد و برای نشان دادن یکی از صفات بارز کافران است. اول کسی که کبر ورزید، ابلیس بود که از فرمان الهی سرپیچی کرد و بر آدم (ع) سجده نکرد. تکبر و خودبزرگ بینی ابلیس، مایه امتناع او از سجده بر آدم (ع) شد. در طول تاریخ همواره انسان های طغیان گر و سرکشی بودند که از پیامبران الهی پیروی نمی کردند. در زمان پیامبر اسلام (ص) نیز اشخاصی جاهل و نادان، بر اساس تعصبات نژادی سخنان پیامبر (ص) را رد و بهانه جویی می کردند. این مقاله با هدف تحقیق در ابعاد مفهوم استکبارشناسی و استکبار ستیزی، مستندسازی، مطالعه و تنظیم شده و در آن به روش اسنادی و استنتاجی، با مروری بر جایگاه استکبار و استکبارستیزی در قرآن کریم و با تکیه بر کارکرد معاصر این مهم، اصول استکبارشناسی و استکبار ستیزی را به خوانندگان عرضه و در پایان براساس مبانی به دست آمده، چنین نتیجه گیری می کند که پیروی از شیطان، موجب می شود انسان به صفت استکبار متصف گردد و تنها با اطاعت از خدا و پیامبر (ص) می تواند خود را از این صفت زشتنجات دهد.