بررسی مدیریت مواد ازئد شهرستان بوکان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 359

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AGRISD05_111

تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1398

چکیده مقاله:

اهمیت موضوع: روند رو به گسترش تولید پسماندها، به ویژه پسماندهای صنعتی از یک سو و فقدان استراتژی و قانونمندی لازم برای مدیریت این مواد از سوی دیگر بسیاری از مناطق کشور را با مشکلات جدی مواجه کرده و لطمات و خطرات زیست محیطی زیادی را به همراه داشته است.اساسا به دلیل عدم وجوداطلاعات کافی در خصوص سیستم جمع آوری تفکیک شده زباله در شهرستان بوکان نیاز به بررسی و پزوهش میی باشد.روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی و بررسی محیطی و کتابخانه ای باتوجه به مشاهده ی وضعیت موجود در شهرستان می باشد. ،که با هماهنگی و مکاتبه ای که با شهرداری شهرستان بوکان صورت گرفت که اطلاعات پس از اخذ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج حاصله از بررسی نشان داد که میزان کل زباله های تولیدی در مناطق شهرستانی بیش از 150 تن میباشد. درحال حاضر حدود 60 مخزن با ابعاد 1000 لیتری و 800 لیتری درنقاط مختلف شهر نصب گردیده است. و زمان ساعت جمع آوری زباله در شهر از اواخرشب تا ساعاتی از روز ادامه دارد ، به علت عدم وجود ایستگاه انتقال مستقیما جمع آوری وبه محل دفن منتقل میگردد. رفت و روب روزانه نیز از ساعت 3 بامداد تا 10 صبح انجام می شود . نیروی مشغول در بخش مدیریت پسماند شهر بوکان حدود 115 نفر میباشد که شامل 11 نفر راننده، 72 نفر کارگر رفت و روب و 32 نفر کارگر حمل زباله است. خدمات موتوری مربوط به بخش مدیریت پسماند شهر بوکان شامل ماشینآلات سبک و سنگین شامل 11 نیسان وانت، سه دستگاه کامیونت سه تن، یکدستگاه بنز 911 ، یک دستگاه کامیونت تن با کمپکتور ،یک دستگاه کامیونت 15 تن با کامپکتور و دودستگاه تراکتور فرسوده دارای بیل جهت بارگیری می باشد. بحث و نتیجه گیری: بر طبق بررسی های انجام شده میتوان نتیجه گرفت که عملیات جمع آوری و حمل زباله ها در این شهر از اهمیت کمتری برخوردار است . ناکافی بودن تجهیزات و نیروی انسانی مورد استفاده و مهمتر از همه عدم وجود تشکیلات مدیریت پسماند باعث نامطلوب بودن وضعیت جمعآوری و انتقال پسماندهای شهری در بوکان و علیرغم تمامی تلاشهای عزیزان واحدخدمات شهری شده است.

نویسندگان

احمد اصل هاشمی

عضو هیات علمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ا یران

اکبر رجبی

کارشناس بهداشت محیط

معصومه رحمانیان

کارشناس بهداشت محیط