نماز به عنوان عامل بازدارنده از آسیب های اجتماعی در نوجوانان

در اسلام تاکید فراوانی بر نماز به عنوان ستون دین شده است و نماز از مهمترین عناصر دین است. از سوی دیگر موضوع آسیبهای اجتماعی که نشان از اختلال جدی در روند زندگی انسانهاست، چیزی نیست که به آن بیتوجه باشیم. واقعیت این است که در عصر حاضر با آسیبهای اجتماعی فراوانی مواجه هستیم که ذهن اندیشمندان علوم اجتماعی و اولیای نوجوانان را به خود معطوف کرده است. با عنایت به مفهوم آیه 45 سوره عنکبوت میتوان نتیجه گرفت که نماز نقش اساسی در آسیبهای اجتماعی دارد زیرا اقامه و ادای نماز موجب افزایش آرامش روحی و روانی در نوجوانان میشود، تقید به نماز بر سبک زندگی و ساخت زندگی نوجوانان تاثیر میگذارد و تقید به نماز موجب تعهد، وفاداری و مسئولیت پذیری در نوجوانان میشود. از مجموع گزاره ای طرح شده میتوان استنباط کرد که نوجوانانی که دارای آرامش روحی، سبک زندگی دینی و مسئولیت پذیری هستند، احتمال بسیار اندکی وجود دارد که به آسیبهای اجتماعی (اعتیاد به مواد مخدر، جرم و بزه، خشونت و...) مبتلا شوند.