تاثیر بازیدرمانی گروهی بر رشد مهارتهای اجتماعی دانش آموزان دیرآموز

هدف : پژوهش حاضر به منظور اثربخشی بازی درمانی گروهی بر رشد مهارتهای اجتماعی دانش آموزان دیرآموز انجام شد. روش بررسی: این پژوهش، یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه انتظار بود. در این پژوهش 32 دانش آموز دیرآموز که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده و، شرکت داشتند. آزمودنیها به صورت تصادفی به دو گروه 16 نفری آزمایش و انتظار تقسیم گردید. گروه آزمایش، بازی درمانی گروهی را در 10 جلسه دریافت کردند، درحالیکه به گروه انتظار این آموزش ارائه نشد. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه مهارت اجتماعی تراسکات بود. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری انجام گردید.یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که بازیدرمانی گروهی اثر معناداری بر مهارتهای اجتماعی دانش آموزان دیرآموز داشته است ×.(×p< 0/001)همچنین نتایج بیانگر اثر مثبت و معنادار بازی درمانی گروهی بر همه خرده مقیاس های مهارت اجتماعی (مهارتهای کل، مهارتهای اجتماعی، کفایت اجتماعی و ارتباط همسالان) در این دانش آموزان بود .(×p< 0/001) نتیجه گیری: بازی درمانی گروهی میتواند مهارتهای اجتماعی دانش آموزان دیرآموز را بهبود بخشد؛ بنابراین در برنامه ریزی آموزشی دانش آموزان دیرآموز بازی درمانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.