بررسی تاثیرات گردشگری کم شتاب در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای

در دو دهه اخیر پدیده تغییرات اقلیمی و روند افزایشی انتشار گازهای گلخانه ای، همواره به عنوان یکی از نگرانی های عمده جوامع جهانی مطرح بوده و پژوهش های متعددی از ابعاد این تخریب زیست محیطی حکایت کرده اند. از یک سو روند روبه رشد توسعه گردشگری در سطح جهان و ا نتقاع از آثار مثبت اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی آن، جوامع را تحت تاثیر خود قرار می دهد و از سوی دیگر، نقش به سزای فعالیت های گردشگری در ایجاد برخی پیامدهای منفی زیست محیطی و همچنین تغییرات آب و هوایی است که لازم می دارد تا این بخش نیز به سهم خود درصدد بهره مندی از شیوه های اجرایی مفیدی برای رسیدن به سطح قابل قبولی از انتشار گازهای گلخانه ای براید. در این راستا از سفر و گردشگری کم شتاب می توان به عنوان یک راهبرد تعدیلی به منظور کاهش آثار به جای مانده تولیدات کربن نام برد. همان طور که برخی از کارشناسان نیز این گونه نوپا از گردشگری را پاسخ مناسبی برای نگرانی های ناشی از تخریب منابع و تغییرات روزافزون آب و هوایی تلقی می کنند. به همین منظور، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیرات گردشگری کم شتاب در کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه ای به انجام رسیده است. روش تحقیق مورد استفاده در این تحقیق، توصیفی و تحلیلی می باشد و داده های مورد نیاز نیز به صورت اسنادی و از طریق مطالعات کتابخانه ای گردآوری شده اند. نتایج حاصل از پژوهش فوق نشان می دهد که به منظور دست یافتن به گردشگری کم کربن، لازم است تا تمرکز اقدامات در خصوص کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بر روی بخش حمل و نقل قرار گیرد؛ چرا که این بخش تاکنون دارای بیشترین سهم از آلاینده های کربن حاصل از فعالیت های گردشگری بوده است. بنابراین از آنجایی که شیوه های حمل و نقل در گردشگری کم شتاب حجم پایینی از انتشار گازهای گلخانه ای را به همراه دارد می تواند به عنوان رویکردی مفید در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای مورد توجه قرار گیرد.