ارزشگذاری اقتصادی جذب و ذخیره کربن حاصل از جنگل کاری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 412

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICSDA04_0544

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

چکیده مقاله:

برآورد ارزش واقعی خدمات و کارکردهای اکوسیستم ها و توسعه راه های مناسب برای به دست آوردن ارزش آنها برای تخصیص مناسب منابع امری ضروری می باشد. برآوردها نشان می دهد که جنگل های جهان، 289 گیگاتن کربن را در بیوماس خود ذخیره می کنند و جنگل کاری می تواند باعث افزایش موجودی کربن شود. در سال های اخیر راه های مختلفی برای برآورد ارزش اقتصادی تولیدات جنگل شکل گرفته که در این مطالعه به منظور برآورد ارزش ریالی جذب کربن توسط هر هکتار جنگل کاری با گونه های مختلف از روش هزینه جایگزین استفاده شد. منطقه مورد مطالعه شهرستان آستارا با وسعت 43791 هکتار می باشد که 1757 هکتار جنگل کاری در منطقه وجود دارد. در تحقیق حاضر ابتدا به ارزیابی توان اکولوژیک منطقه و تعیین مساحت با قابلیت جنگل کاری برای هر گونه پرداخت شد. نتایج نشان داد 2597 هکتار از منطقه، مناسب جنگل کاری می باشد. پس از آن با توجه به نیاز اکولوژیکی گونه ها، مساحت مناسب برای کاشت گونه های مختلف مشخص شد که داغداغان، پلت، ون، توسکا، کاج سیاه، تدا، نمدار، بلندمازو و شیردار به ترتیب با 1358، 976، 872، 348، 235، 156، 149 و 61 هکتار بیشترین سازگاری را با منطقه داشتند. در ادامه با اندازه گیری قطر و ارتقاع درختان و همچنین معادلات آلومتریک، بیوماس کل رویه زمینی و مقدار موجودی کربن در هکتار هر گونه به دست آمد که تداف توسکا، پلت، بلند مازو، نمدار، ون وکاج سیاه به ترتیب 71، 52، 45، 36، 36، 28، 10 تن درهکتار کربن را به خود اختصاص دادند. در آخر ارزش اقتصادی جذب کربن به ازاء هر هکتار جنگل کاری با روش هزینه جایگزین و با استفاده از نرخ مبنای هزینه کربن محاسبه شد. نتایج نشان داد تدا، توسکا، پلت، بلند مازو، نمدار، ون و کاج سیاه با 102، 74، 64، 52، 40، 15 میلیون ریال جذب کربن به ازاء هر هکتار جنگل کاری به ترتیب بیشترین سهم را در ارزش اقتصادی ذخیره کربن داشتند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

راهله استادهاشمی

استادیار، بخش جنگل ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران