تنوع زادآوری گونه های چوبی در جنگل کاری و مقایسه آن با جنگل طبیعی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 386

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICSDA04_1034

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

چکیده مقاله:

این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه زادآوری طبیعی گونه های چوبی در سه توده جنگل کاری افراپلت، توسکا ییلاقی، زربین و یک تودهشاهد (جنگل طبیعی) در دو رویشگاه دارابکلا و کلت انجام گرفت. بدین منظور، در هر توده جنگل کاری شده و توده شاهد تعداد ده پلات20 × 20 متر برداشت شد. اطلاعات مربوط به نوع و تعداد گونه های چوبی مورد اندازه گیری قرار گرفت و در اکسل ثبت شد. سپس نرمال بودنداده ها به روش شایپروویلکس مورد آزمون قرار گرفت، آنگاه همگنی واریانس به روش لون انجام شد و قالب طرح به دلیل اینکه از جنبهموقعیت عرصه نمونه برداری از جهت دامنه، شیب و ارتفاع از سطح دریا تغییرات فاحشی نداشتند در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. داده-ها در نرم افزار PAST جهت تجزیه آماده سازی شدند، سپس به محیط نرم افزار آماری SAS انتقال داده شدند و در آنجا از رویه GLM ومقایسات گروهی میانگین های SNK استفاده شد. برای تحلیل شاخص های تنوع، غنا و یکنواختی در هر یک از توده ها، از شاخص های تنوعسیمپسون و شانون وینر، غنای مارگالف و منهنیک و یکنواختی استفاده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که تنوع گونه ای و غنایگونه های چوبی در جنگل کاری پهن برگ بیشترین مقدار را دارا بود. همچنین میزان شاخص یکنواختی نیز در توده پهن برگ بیشترین مقدار رانسبت به توده طبیعی و زربین نشان داد. در دو رویشگاه دارابکلا و کلت نیز شاخص غنا و یکنواختی تفاوتی نشان ندادند، ولی شاخص تنوع دردو رویشگاه دارای اختلاف معناداری در سطح پنج درصد بود. افزون بر آن مشخص شد که جنگل کاری با افراپلت و توسکا ییلاقی بر خلافجنگل کاری زربین، اثر مثبتی بر روی تنوع زیستی گونه های چوبی زیراشکوب در دو رویشگاه مورد مطالعه داشته است.

نویسندگان

خدیجه اصغری

دانشجو کارشناسی ارشد علوم زیستی جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، ساری

حمیدرضا جلیلوند

استاد،گروه علوم و مهندسی جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

حامد اسدی

استادیار،گروه علوم و مهندسی جنگل، دانشکده منابع طبیعی ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری