بررسی اثر سن کالوس بر تولید ریشه مویین در زرین گیاه توسط سویه 15834 آگروباکتریوم رایزوژنز

زرین گیاه یا همان بادرنجبویه دنایی با نام علمی .Dracocephalum kotschyi Boiss، گیاهی چند ساله و متعلق به تیره نعناعیان ((Labiateae) و جنس بادرشبو (Dracocephalum) می باشد. زرین گیاه یکی از گونه های مهم انحصاری در ایران می باشد که در طب سنتی کاربرد فراوانی دارد. این گیاه بومی ایران بوده و در کوه های گرگان، مازندران، همدان، سمنان، تهران، فارسف کاشان و کرج پراکنش دارد. ترکیب های موجود در این گیاه از لحاظ دارویی ارزشمند بوده و حاوی اسانس، فلاونوئید، رزمارینیک اسید و گلیکوزیدهای مونوترپن است. امروزه تولید متابولیت های ارزشمند گیاهی از طریق کاربرد روش های جدید مانند کشت ریشه های مویین مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است. ریشه های مویین حاصل از تلقیح آگروباکتریوم رایزوژنز از قابلیت سنتز و تجمع متابولیت های ثانویه گیاهی برخوردار می باشند. در این پژوهش اثر دو سن مختلف کالوس، شامل کالوس 10 روزه و 20 روزه بر پنج صفت میانگین تعداد ریشه، میانگین طول ریشه، میانگین وزن تر ریشه، میانگین وزن خشک ریشه و درصد ریشه زایی، توسط تلقیح با سویه 15834 باکتری آگروباکتریوم رایزوژنز مورد بررسی قرار گرفت. کالوس های 10 روزه و 20 روزه تولید شده از گیاهچه زرین گیاه حاصل از کشت درون شیشه به ظروف پتری منتقل و سوسپانسیون باکتری تیهه شده به وسیله سوزن سرنگ انسولین به چند نقطه مختلف ریزنمونه ها تزریق شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر سن کالوس بر صفات تعداد ریشه، طول ریشه، وزن خشک ریشه و درصد ریشه زایی معنی دار شد، اما بر صفت وزن تر معنی دار نشد.