نگرش به ریسک و مدیریت آن در گاوداری های صنعتی شیری استان قزوین

تحقیق حاضر با هدف بررسی نگرش به ریسک و مدیریت و ارزیابی عوامل موثر بر آن در گاوداری های شیری صنعتی استان قزوینانجام گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دامداران صنعتی استان قزوین در سال 97-1396 (تعداد 436 واحد دامداری شیری صنعتی) بود که با توجه به جدول کرجسی و مورگان ( 1970 ) تعداد 205 دامداری به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهشپرسشنامه 19 گویه ای محقق ساخته بود که در پژوهشی مقدماتی، با 30 نفر مورد آزمون قرار گرفت و طیف های آزمون پایایی و رواییانجام گرفت. پایایی کل پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، 0/89 بدست آمد و روایی صوری پرسشنامه، توسط استادان، صاحب نظران و کارشناسان مورد تایید قرار گرفت. به منظور بررسی روایی سازه ای پرسشنامه، از تحلیل عاملی استفاده شد. همچنین برای تعییناین موضوع که پرسشنامه پژوهش از چند عامل معنی دار تشکیل شده است، سه شاخص اصلی مورد استفاده قرار گرفت: ویژه مقدار،نسبت واریانس ایجاد شده توسط هر عامل و آزمون اسکری. همچنین به منظور شناسایی عوامل تعیین کننده و اثرگذار در مدیریت ریسکگاوداری های صنعتی، آزمون فرض آماری میانگین یک جامعه (آزمون t-student تک نمونه) به کار رفت. نتایج نشان داد که با توجه به نمودار آزمون اسکری، پنج عامل با مقدار ویژه بالاتر از یک یافت گردید. نتایج بدست آمده از تحلیل عاملی نشان داد که میزان شاخص کفایت نمونه یا MO، برابر با 0/821 به دست آمد که نشان دهنده مناسب بودن تکنیک تحلیل عاملی در داده هاست. در نهایت پنج عامل زیرساختی و مالی، بهداشتی دامداری، ریسک سرمایه گذاری، فن آوری و مدیریت تولید استخراج شدند که نتایج آزمون t تک نمونه نشان داد که هر کدام از 5 دسته از عوامل کلی تبیین شده بر مدیریت ریسک در گاوداری های صنعتی موثر است. همچنین نتایج حاصل ازآزمون فریدمن نشان داد که از دیدگاه پاسخ گویان، عامل ریسک سرمایه گذاری با میانگین رتبه 4/59 بیشترین تاثیر را بر مدیریت ریسک در گاوداری های صنعتی داشته است.