بررسی جایگاه شیوه های های مدیریتی در توسعه ی پایدار آموزش وپرورش

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی جایگاه شیوه های های مدیریتی در توسعه ی پایدار آموزش وپرورش است که به شیوه ی توصیفی در خرداد 1398 با بهره گیری از مقالات و منابع مرتبط انجام گرفت؛بر اساس استنباط های انجام شده می توان نتیجه گرفت که یک رهبر می تواند برای رسیدن به توسعه ی پایدار از شیوه های مدیریتی متناسب با شرایط سازمان استفاده کند،چرا که نتیجه ی آن بقای سازمان خواهد بود در شیوه ی مدیریت شکوهمند چون هدف همسو کردن کارکنان با رهبری سازمان است نتیجه ی آن بروزخلاقیت و بروز توسعه در سازمان خواهد بود، اما شیوه ی مدیریت استبدادی چون بیشتر گرایش به ممانعت ها دارد در توسعه نمی تواند نقشی داشته باشد، اما در شیوه ی مدیریت مشارکت چون هدف مشارکت و نظر خواهی در تصمیم گیری است می تواند به ارتقای اجتماعی افراد کمک کند و سبب توسعه ی سازمان شود به طور کل لازم است علاوه بر توجه به ارتقای اجتماعی آموزش و پرورش به شیوه های مدیریت آموزش و پرورش که باعث هماهنگ وهمسو شدن کارکنان با سازمان،افزایش رضایت شغلی، بهسازی دانش و نیروی انسانی می شود نیزتوجه گردد؛ پیشنهاد می شود در پژوهش های بعدی در ارتباط با نقش آوای سازمانی پیرامون رضایت شغلی مقاله ای نوشته شود.