بحران هویت در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان؛ نقش استفاده از شبکه های مجازی

هدف این پژوهش تعیین رابطه بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با بحران هویت در بین دانشجویان دانشگاهفرهنگیان است. این پژوهش از نوع پژوهش های همبستگی است و جامعه آماری آن کلیه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استانچهارمحال و بختیاری در سال تحصیلی 97-1396 می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 360 نفر به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شدند. حجم نمونه نیز بر اساس فرمول کوکران تعیین شد. برای سنجش میزان استفاده از شبکه های اجتماعیمجازی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که دارای 11 سوال است که آلفای کرونباخ آن 0/81 به دست آمد و روایی آن مورد تایید قرار گرفت. برای ارزیابی بحران هویت نیز از پرسشنامه 19 سوالی محقق ساخته استفاده گردید که آلفای کرونباخ آن 0/87محاسبه شد و روایی آن مورد بررسی قرار گرفت و تایید شد. داده های جمع آوری شده با محاسبه ضریب همبستگی پیرسون موردتحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل ها نشان داد ضریب همبستگی بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با بحران هویتملی 0/69، بحران هویت فرهنگی 0/21 و بحران هویت دینی 0/52 می باشد که همگی در سطح 0/05 و 0/01 معنادار هستند. با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که دانشجویان هر چه بیشتر از شبکه های اجتماعی مجازی استفاده کنند بحرانهای بیشتری را در ابعاد مختلف هویت تجربه می کنند. از این رو با کنترل ساعات استفاده از فضای مجازی می توان تا حدیبحران هویت را در بین دانشجویان مهار نمود.