بهینه سازی مقادیرمصرفی پایه کربنه(ملاس)درفرمانتاسیون تولید مخمرنانوایی بابکارگیری تکنیک Time period of starvation به روش سطح پاسخ

تولید مخمر نانوایی طی یک فرایند فرمانتاسیون یا تخمیر پیچیده از نوع هوازی صورت گرفته که نتیجه حاصله از این تخمیر تولید بیومس یا توده های زیستی یا همان سلولهای مخمرنانوایی با نام علمی ساکارومایسس سرویزیه می باشد که در کنار این تکثیر و افزایش بیومس یکسری متابولیتهایی از قبیل اسیدهای فرار آروماتیک،آلدئیدها،استالدئیدها و بخشی نیز الکل تولید خواهد شد. در این تحقیق سعی شده است با به کار گیری روش سطح پاسخ بهترین روش خوراک دهی ملاس جهت به حداقل رساندن میزان تولید الکل در حین فرمانتاسیون تولید مخمر نانوایی و حذف کلی آن در پایان فرمانتاسیون را بدست آورد. با بهینه سازی مقادیر الکل تولیدی در فرمانتاسیون تولید مخمر نانوایی در میزان مصرف پایه کربنه فرمانتاسیون تولید مخمر نانوایی که در این تحقیق ملاس می باشد بهینه یابی گردیده و از هدر شدن آن از طریق تبدیل به متابولیت( الکل)در حین فرمانتاسیون جلوگیری شده و منجر به تولید بیومس بیشتری می گردد. در این تحقیق با استفاده از روش سطح پاسخ تعداد 5 تیمار و به مفهوم دیگر 5 برنامه فرمانتاسیون تعیین گردید که در هر تیمار از 5 روش متفاوت خوراک دهی ملاس با ضرایب پایه کربنه مصرفی(ملاس) متفاوت وهمچنین به موازات این تغییر از زمانهای ایجاد گرسنگی یا قطع خوراک دهی (Time period of starvation) متفاوت نیز استفاده گردید و در نهایت بهترین تیمار با توجه به نتایج حداقلی تولید میزان الکل و صفر شدن مقدار آن در بهترین زمان پایان فرمانتاسیون انتخاب گردید.همچنین تمامی تیمارها از نقطه نظر مهمترین فاکتور کیفی مخمر نانوایی،یعنی قدرت ورآوری خمیر یا leavening ability و یا بعبارتی دیگر حداکثر میزان تولید گاز CO2(ml co 2/2hr) نیز مورد ارزیابی قرارگرفتند تا در راستای بررسی اهداف مورد تحقیق، تاثیر تغییرات متغیرهای مستقل و وابسته در تیمارها برروی این فاکتور مهم کیفی نیز مورد بررسی قرار گرفته باشد. هر تیمار به شکل یک فرمانتاسیون با ثابت در نظر گرفتن متغیرهای زمینه ای و مداخله گر در یک فرمانتور تجاری با سیستم هوادهی ایر جت (Jet pipe) اجرا گردید. در این تحقیق متغیر وابسته الکل و متغیرهای مستقل روش خوراک دهی پایه کربنه یا همان ملاس ومدت زمان گرسنگی در نظر گرفته شده است. نتایج تجزیه واریانس برای دو متغیر میزان الکل و تزریق ملاس و همچنین نتایج حاصله از ارزیابی مدل های پیشنهاد شده به روش سطح پاسخ نشان می دهد که تیمار شماره 4 مورد تحقیق با P<0/05 دارای مدل ارزیابی قابل قبول بوده و کلیه آزمایش ها در سطح اطمینان 91 % انجام شده است. با توجه به تحقیق صورت گرفته مشخص گردید که تیمار شماره 4 با داشتن کمترین میزان تولید الکل در حین فرمانتاسیون مربوطه و حذف کلی الکل در دو ساعت پایانی فرمانتاسیون بهترین تیمار در میان 5 تیمار مورد ارزیابی و دارای بهینه ترین میزان مصرفی پایه کربنه یا همان ملاس مصرفی وبهترین قدرت ورآوری خمیر بوده است لذا اهداف تحقیق یا به عبارتی دیگر بهینه سازی مقادیر الکل تولیدی و بهینه یابی نحوه خوراک دهی ملاس یا پایه کربنه فرمانتاسیون تولید مخمر نانوایی با استفاده از تکنیک Time period of starvation در این تیمار محقق گردیده است لذا روش و ضرایب میزان پایه کربنه مصرفی در این تیمار یا فرمانتاسیون به عنوان بهترین و بهینه ترین روش و ضریب مصرف پایه کربنه جهت طراحی برنامه فرمانتاسیون های تولید مخمر نانوایی پیشنهاد گردید.