عوامل موثر بر میزان مصرف منابع اکولوژیک در ایران با رویکرد اقتصادی

بررسی تخریب منابع طبیعی و عوامل تاثیرگذار بر آن یکی از مباحث مهم در هر اقتصادی می باشد. به همیندلیل در این مطالعه سعی شده است بعد از معرفی شاخص ردپای اکولوژیک به عنوان شاخص تخریب منابعطبیعی، عوامل موثر بر آن طی دوره 2011-1965 و درقالب تخمین مدل تخریب منابع طبیعی، با روش اقتصاد سنجی خود رگرسیون با وقفه های توزیعی (ARDL) بررسی شده و همچنین فرضیه های منحنی زیست محیطیکوزنتس و پناهگاه آلودگی با بکارگیری این شاخص برای اقتصاد ایران آزمون شود. در این تحقیق از متغیرهایتولید ناخالص داخلی، شاخص تجارت آزاد، شهرنشینی، شاخص توسعه انسانی، شاخص توسعه بازارهای مالی، بهعنوان عوامل موثر بر ردپای اکولوژیک استفاده شده است. مطابق نتایج بدست آمده؛ درآمدسرانه، آزادسازیتجارت، توسعه بازارهای مالی و شهرنشینی هم در کوتاه مدت و هم در بلندمدت تاثیر مثبت و معنی دار و شاخصتوسعه انسانی تاثیر منفی و معنی دار بر ردپای اکولوژیک سرانه دارند. همچنین نتایج مذکور هر دو فرضیه منحنیزیست محیطی کوزنتس و فرضیه پناهگاه آلودگی را نیز تائید می کند. و در نهایت مقدار ضریب تصحیح خطایبدست آمده 99 درصد میباشد که نشان میدهد در هر دوره 99 درصد از عدم تعادل در ردپای اکولوژیک تعدیلشده و به سمت روند بلندمدت خود نزدیک میشود که نشان از سرعت تعدیل بسیار بالایی است.