طراحی مجموعه اقامتی تفریحی بین راهی با رویکرد معماری پایدار (سبز)

امروزه پایداری در زمینه معماری باید به سمت ضوابطی پیش رود که برخلاف مصرف حداقل انرژی، استفاده از مصالح تجدیدپذیر، حفظ و تجدید انرژی بدون تولید آلودگی تاکید کند. در این میان با توجه به مصرف بیرویه انرژیهای تجدیدناپذیر و آسیبهای زیست محیطی، وضعیت انرژی جهان در مرحله بحرانی قرار دارد که چارهاندیشی در این زمینه راهگشایی برای بقا و حفظ محیط برای نسل آینده خواهد بود. نگرش ساختمان سبز که برای بهبود محیط زیست در ساختمان است، ضمن صنعتی کردن فعالیتهای ساختمانی، صرفه جویی های مهمی را در بخش انرژی آب و مصالح موجب میشود که کمک ارزندهای به اهداف اقتصادی کشورهاست. این نگرش که برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار میباشد، در پی سازگاری و هماهنگی با محیط زیست، یکی از نیازهای اساسی بشر در جهان صنعتی کنونی است. از موضوعات بحث برانگیز در معماری، مساله زیست و توسعه پایدار میباشد که در این زمینه، نظریات و راهکارهای مختلفی ارایه شده است. بنابراین پژوهش حاضر طراحی مجموعه اقامتی تفریحی بین راهی با رویکرد معماری پایدار میباشد که به نوبه خود این طرح میتواند در راستای دستیابی به معماری پایدار به عنوان نمادی از کاهش مصرف انرژی و بهره گیری از نور طبیعی در محدوده ی سایت یعنی شهر کرمانشاه باشد. در این پژوهش داده ها به صورت کیفی و اهداف کاربردی با رویکرد همبستگی از نوع تحلیلی-تفسیری است که ابزار گردآوری از طریق مشاهده، عکس، تهیه متون، تهیه نقشه و ... که جمع آوری اطلاعات میدانی و کتابخانهای است. برای جمع آوری داده ها و اطلاعات از روش کتابخانه ای، میدانی استفاده میشود. در بخش کتابخانه ای: در این روش استفاده از متون نوشته شده، پایاننامه ها، مجلات علمی، مجلات حرفه ای، همایشها، گزارشات تحقیقی، مطالعات و بررسیهای پیشین و اطلاعات اینترنتی استفاده شده است.