بهینهسازی متغیرهای روتراشی فولادهای نرم با استفاده از مدلسازی ریاضی و الگوریتم تبرید تدریجی

تعیین شرایط بهینه ماشینکاری، همواره یکی مسائل مهم در برنامه ریزی تولید صنایع فلزی است. در این مقاله با استفاده از یک روش بهینه سازی چندگانه، بر اساس الگوریتم تبرید تدریجی، به بهینهسازی پارامترهای برش فرآیند تراشکاری شامل صافی سطح و عمر ابزار، پرداخته شده است. همچنین پارامترهای مهم فرآیند نیز، سرعت برشی، عمق برش، سرعت پیشروی و زاویه براده به عنوان ورودی در نظر گرفته شدهاند. برای تعیین ارتباط بین پارامترهای ورودی و خروجی فرآیند و پیش بینی مقدار خروجیها در شرایط مختلف برش، از روش آماری رگرسیون استفاده گردیده است. پس از ایجاد مدلهای خطی و درجه دوم، ضریب همبستگی هر یک محاسبه و مدلهای قویتر برای مشخص نمودن سطوح بهینه در الگوریتم تبرید تدریجی، به عنوان تابع هدف بکار گرفته شدهاند. در نهایت برای بهینه سازی هم زمان پارامترهای خروجی، با وزن دهی مدلهای برازش شده، جدولی برای حالتهای بینابین ارائه گردیده است