بررسی مقایسه ای ضوابط مقادیر مجاز ارتعاشات حاصل از خطوط ریلی درون شهری

سیستم حمل ونقل ریلی به عنوان یکی از گزینه های حمل ونقل عمومی درون شهری که توانایی ایجاد یک سیستم حمل ونقلی پایدار را دارا میباشد، در سالهای اخیر در جهان و کشور ایران بسیار مورد توجه واقع شده است. بررسی متون موجود نشان میدهد که علیرغم مزیتهای فراوان، بهره گیری از این سیستم، چالشهای صدا و ارتعاش زیاد را برای مدیریت شهری نیز به همراه دارد. هر چند موضوع نوفه و ارتعاش حاصل از خطوط ریلی در قالب ضوابط آئین نامه ای موجود در دنیا ارائه شده است، با این وجود به این مهم در کشور ایران کمتر پرداخته شده است. بر این اساس، تدوین و ارائه ضوابطی جهت تعیین مقادیر مجاز نوفه و ارتعاش حاصل از خطوط ریلی کشور ایران ضروری است تا عدم ایجاد نوفه و ارتعاش غیر مجاز در این سیستم را تضمین نمود. تدوین این ضوابط مستلزم شناخت کامل و صحیح از نوع و ماهیت ضوابط و آئین نامه های موجود است. مقاله حاضر نیز با بررسی ضوابط موجود در خصوص مقادیر مجاز ارتعاش در ایران و سایر کشورهای دنیا، نقاط قوت و ضعف آئین نامه ها را مورد ارزیابی قرار میدهد تا زمینه مناسب به منظور تدوین و ارائه ضوابط مناسب برای استفاده در خطوط ریلی درون شهری ایران فراهم آورد.