بررسی وظایف نیروی انتظامی

امروزه شاهد تحولی شگرف در مفهوم امنیت انسانی هستیم. نا امنی و افزایش فعالیتهای مجرمانه منجر به تغییر در مفهوم امنیت انسانی شده است. این مفهوم شامل وضعیتی است که در آن افراد بشر از آسیب های جسمی، روحی و روانی، ترس و اضطراب، ناامنی و تهدید زندگی مصون نگه داشته شوند. به عبارت دیگر امنیت انسانی شامل حراست از هسته حیاتی همه افراد بشردر برابر تهدیداتی است که رشد و بالندگی و شکوفایی استعدادهای شهروندان را در معرض مخاطره قرار می دهد. تهدیدات علیه امنیت انسانی به دو دسته تهدیدات طبیعی و تهدیدات ساخته دستخود بشر می باشد که جرم و جنایت از مهم ترین نوع تهدیدات ساخته خود انسان ها می باشد. وظیفه نیروی انتظامی در جامعه مفابله و مبارزه با این نوع تهدیدات است. نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران نیز در راستای انجام ماموریت های خود و برقراری نظم و امنیت و آسایش عمومی،مقابله با جرم و ناامنی در سطح جامعه و مبارزه با مجرمان و برهم زنندگان آسایش عمومی و امنیت انسانی را وجهه همت خود قرار داده است. هر چند که نگاه به پیشگیری در سیستم پلیس خالی ازسابقه نیست، اما، در سال های اخیر به دلایل متعدد، مداخله و پیشگیری پلیسی اهمیت فراوان تری پیدا کرده و نیروی انتظامی با بهره گیری از تجربیات متعدد بین المللی و همچنین سرمایه فرهنگی و تاریخی کشورمان راهبردهای معینی را جهت پیشگیری از جرم و ناامنی و در نتیجه تامین امنیت انسانی اتخاذ نموده است. نیروی انتظامی، تلاش دارد با اتخاذ رویکردهای علمی وکارآمد، نسبت به پیشگیری از جرم و ناامنی اقدام نموده و بستر لازم را برای توسعه پایدار و امنیت انسانی فراهم سازند. این پژوهش بر اساس روش تحقیق تحلیلی و توصیفی بر پایه تجزیه و تحلیلاطلاعات موجود بر آن است نقش و جایگاه نیروی انتظامی در پیشگیری از وقوع جرم و جنایت براساس مفهوم امنیت انسانی بپردازد .