ارزیابی مشخصات مکانیکی بتن های پلیمری الیافی جایگزین آسفالت

در حال حاضر پرمصرف ترین مصالح ساختمانی مورد مصرف بتن می باشد که قیمت پایین، راحتی استفاده و استحکام فشاری مناسب، دلیل اصلی برای پذیرش عمومی آن است، اما بتن دارای نقایصی است از آن جمله می توان به تخریب یخ زدگی و ذوب، تخریب پذیری با مواد شیمیایی خورنده و استحکام کششی کم اشاره نمود. لذا به این دلایل تلاش هایی در جهت ارتقاء کیفیت و جایگزینی بتن با موادی شامل پلیمرها آغاز گردیده و در کشورهای صنعتی از جمله ژاپن، آمریکا، روسیه، اروپا تحقیقات وسیعی بعمل آمده است. سولفات ها خواص مکانیکی بتن را به تدریج ضعیف کرده و باعث افت مقاومت فشاری بتن می گردد. نتایج نشان می دهد که قرارگیری نمونه بتنی در شرایط سولفاتی در سنین 7 و 28 روزه مقاومت بتن را نسبت به شرایط معمولی حدود 15 و 70 درصد کاهش می دهد که با افزایش سن بتن سولفات ها مقاومت فشاری بتن را بشدت تحت تاثیر قرار می دهد. شرایط محیطی همچون کلریدها و ذوب و یخبندان نیز بتن را دچار افت مقاومت فشاری می کند، اما تاثیرات سولفات ها به مراتب بیشتر از سایر عوامل می باشد. نتایج نشان می دهد که وجود الیاف در بتن باعث افزایش مقاومت کششی بتن می گردد. اما الیاف مقاومت فشاری بتن را در سنین بالا تحت تاثیر قرار داده و باعث کاهش مقاومت می گردد. در سن 7 روزه بتن الیاف تاثیر بهتری را در مقاومت فشاری نشان می دهد اما با افزایش سن بتن الیاف تاثیر عکسی بر مقاومت فشاری می گذارند. بر اساس نتایج بدست آمده وجود الیاف در نمونه های 90 روزه مقاومت فشاری بتن را حدود 16 درصد کاهش می دهد.