تاثیر محلول پاشی روی و پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ در شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی روی و پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ در شرایط تنش خشکی، آزمایش گلدانی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه یاسوج در سال 1387 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. عامل های آزمایشی شامل تنش خشکی در چهار سطح (S1:بدون تنش، S2:تنش در مرحله رویشی، S3:تنش در مرحله گلدهی و گرده افشانی و S4: تنش در مرحله پرشدن دانه) و محلول پاشی در چهار سطح ( F1: بدون محلولپاشی، F2:محلول پاشی آب مقطر،F3:محلولپاشی سولفات روی و F4: محلولپاشی سولفات پتاسیم) اعمال شد. نتایج نشان داد که عملکرد بیولوژیک در تیمار تنش در مرحله پرشدن دانه با محلول پاشی روی افزایش معنی دار 14/26 درصدی داشت. در تیمارهای تنش به جز تیمار تنش در مرحله گلدهی و گردهافشانی، تحت تاثیر محلول پاشی روی و پتاسیم، وزن هزار دانه به ترتیب 17/08 و 14/49 درصد و عملکرد دانه به ترتیب 36/23 و 23/43 درصد افزایش نشان داد. عملکرد روغن نیز در تنش گلدهی و گرده افشانی، تحت تاثیر محلول پاشی تغییری نشان نداد؛ اما در سایر سطوح تنش با محلول پاشی روی و پتاسیم تقریباً 40/5 و 22/39 درصد افزایش یافت. به طور کلی نتایج نشان داد میتوان با محلول پاشی عناصر روی و پتاسیم اثرات منفی تنش خشکی را در مراحل رویشی و پرشدن دانه تا حدودی جبران نمود