بررسیپتانسیل عملکرد ژنوتیپهای مختلف گلرنگ در سطوح مختلف روی در منطقه جیرفت

ایران از جمله کشورهایی است که کاشت برخی از دانههای روغنی چون کنجد، کرچک، گلرنگ و آفتابگردان در آن قدمت طولانی دارد و از آنجایی که کشور ایران از مهم ترین ذخایر ژنتیکی این گیاه محسوب میگردد. لزوم بررسی همه جانبه در خصوصبهره برداری از پتانسیل این گیاه در ایران بررسی حاضر با هدف بررسی پتانسیل عملکرد ژنوتیپهای مختلف گلرنگ در سطوح مختلف روی در منطقه جیرفت آزمایش بصورت کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار پیاده گردید روی به عنوان عامل اصلی در سه سطح (0، 2 و 4 بار محلولپاشی سولفات روی با غلظت 2/5 در هزار) و ژنوتیپهای مختلف گلرنگ (ژنوتیپ 43-7، اصفهان 28، توده شیراز، گل سفید اصفهان، توده بومی اصفهان، اصفهان 14 ، توده بومی کاشان، اراک 2811 وژنوتیپهای 22-191، 111-LI) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج بررسی صفات مورد مطالعه نشان داد که افزایش روی، عملکردبیولوژیک ،عملکرد دانه و تعداد طبق در بوته و شاخص برداشت را به طور معنیداری افزایش داد اما اثر معنیداری بر ارتفاع بوته وقطر طبق و تعداد انشعاب فرعی وتعداد دانه در طبق و وزن هزار دانه نداشت. اثر متقابل کود روی در رقم برای صفات تعداد طبق در بوته وتعداد انشعاب فرعی و عملکرد دانه وشاخص برداشت بسیار معنیدارگردید. بیشترین مقدارعملکرد دانه از تیمار چهار بار محلولپاشی روی حاصل گردید. ژنوتیپهای 22-191 و 111-LI با داشتن بیشترین وزن هزار دانه ، بیشترین تعداد طبق در بوته، بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک و شاخصبرداشت، قطر طبق و ارتفاع بوته به عنوان بهترین ژنوتیپها ارزیابی شدند