مکان یابی پهنه های مناسب اکوتوریسم متمرکز طبقه 1 براساس توان اکولوژیکی در شهرستان بینالود

بدلیل جلوگیری از تاثیرات نامطلوب گردشگری، توسعه آن بایستی با دیدگاه توسعه پایدار برنامه ریزی مناسب شده باشد. یکی از راه حل های موجود ، ارزیابی توان اکولوژیک و برنامه ریزی زمین و مشخص نمودن پهنه های مناسب برای کاربری های گردشگری است که نهایتا به الگوی های مناسب تفرجگاهی متمرکز و گسترده منجر می شود. شهرستان بینالود با برخورداری از ناهمواری ها ، دره ها ، آب و هوای معتدل و پوشش گیاهی مناسب، از پتانسیل بالایی در توسعه اکوتوریسم برخوردار می باشد اما عدم برنامه ریزی مناسب جهت ایجاد گردشگری هدفمند و نزدیکی به شهر مشهد مقدس ، موج عدم انطباق میان فعالیت و نوع کاربری تعریف شده باساختار طبیعی منطقه شده است. در نتیجه به منظور توسعه پایدار اکوتوریسم، ارزیابی توان اکولوژیکی و اولویت بندی پهنه های مستعد اکوتوریسم، یکی از نیازهای اصلی این شهرستان می باشد. در این پژوهش با به کارگیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و استفاده از مدل اکولوژیکی ، پهنه های مستعد توسعه اکوتوریسم متمرکز شناسایی شده است. که در نهایت بر اساس مدل های بومی شده از روی مدل اکولوژیکی ایران برای تفرجگاه های متمرکز طبقه اول دو پهنه به مساحت های 43.5 هکتار در جنوب شهر شاندیز و 12 هکتار در غرب روستای دهنو شناسایی گردید و برای تفرجگاه های متمرکز طبقه دوم ، 4 پهنه به مساحت های 163 هکتار در شهرک صنعتی فناوری های برتر ، 49 هکتار در شمال شهر شاندیز ، 71 هکتار در اطراف محورهای شاندیز _مشهد و طرقبه_ مشهد و 20 هکتار در قسمت جنوبی روستای حصار گلستان مکان یابی گردید .