رابطه بین سطح هوش اخلاقی و سبکهای تدریس اعضای هییت علمی دانشگاه علوم پزشکی

مقدمه و هدف: اعضای هییت علمی دانشگاه، علاوه بر توانایی کاربست مهارت های تکنیکی و فنی تدریس، لازم است از هوش اخلاقی مناسبی نیز برخوردار باشند. این مطالعه با هدف تعیین رابطه سطح هوش اخلاقی و سبکهای تدریس اعضای هییت علمی دانشگاه علوم پزشکی، انجام گردید.روش ها: روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه اعضای هییت علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال تحصیلی 95-96 بوده که از بین آنها 191 نفر به عنوان نمونه آماری تعیین شدند. جهت جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه سبکهای تدریس Grasha و (Teaching Richman Style Inventory- TSI) و هوش اخلاقی Lennick و (Intelligence Moral Questionnaire) Kiel استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS 20 و با استفاده از شاخص های آماری فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون، انجام شد.یافته ها: اهم یافته های پژوهش حاکی از آن بود که بین هوش اخلاقی و سبکهای تدریس اعضای هییت علمی، بیشترین رابطه وجود دارد (r=0/78) که در سطحP< 0/05 معنادار است. دیگر یافته پژوهش نشان داد هوش اخلاقی استادان با ضریب معناداری قدرت پیش بینی سبکهای تدریس آنها را دارد B=0/82)،.(P<.0/000 همچنین نتایج نشان داد متغیر هوش اخلاقی می تواند 55 درصد از تغییرات متغیر ملاک یعنی سبکهای تدریس را پیشبینی کند .(R2 =0/55)نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده نقش کلی سطح هوش اخلاقی اعضای هییت علمی در کاربست سبکهای مختلف تدریس توسط آنها بوده است.