ویژگیهای ژیوشیمیایی و ایزوتوپی پروتولیت اکلوژیتهای شمال شهرکرد: شاهدی بر تکوین حوضه پشت کمان نیوپروتروزوییک در پهنه سنندج-سیرجان

اکلوژیتهای مورد بررسی بخشی از کمپلکس دگرگونی شمال شهرکرد هستند که به پهنه ساختاری سنندج-سیرجان تعلق دارند. این اکلوژیتها با ترکیب کانی شناسی غالب آمفیبول، گارنت، زوییزیت و پیروکسن (امفاسیت) بهصورت عدسیهایی همراه پاراگنایسهای نیوپروتروزوییک مشاهده میشوند. مجموعه کانیایی این سنگها نشان دهنده دگرگونی آنها در فشار بالاست. با درنظرگرفتن سیستم نسبتا بسته در تعادلات شیمیایی این سنگها در طی فرایندهای دگرگونی میتوان محیط تشکیل سنگ مادر این سنگها را مورد بررسی قرار داد. نمودار عناصر نادر خاکی بهنجارشده به کندریت، غنیشدگی جزیی از عناصر نادر خاکی سبک نسبت به عناصر نادر خاکی سنگین را نشان میدهد و نسبت (La/Yb)cn در این نمونه ها بین 1/7 تا 2/7 متغیر است. نمودار عناصر نادر بهنجارشده به گوشته اولیه آنومالی منفی Ti، Nb ، P و Y را نشان میدهد. نمودارهای ژیوشیمیایی نشاندهنده تمایل زیاد این سنگها با بازالتهای تولییتی است که در محیطهای کششی پشتکمان شکل گرفتهاند. بررسیهای ایزوتوپی Sr-Nd نشاندهنده ماگمای اولیه این سنگها با ترکیب گوشته غنیشده بالای زون فرورانش است. با توجه به الگوی پراگندگی عناصر و نسبتهای ایزوتوپی اولیه میتوان تشکیل سنگ مادر اکلوژیتهای منطقه را ناشی از کششهای پشتکمان در پهنه سنندج-سیرجان در اواخر پروتروزوییک پایانی (ادیاکاران) دانست.