برآورد حداکثر ظرفیت هوازی پرسنل آتشنشان با استفاده از آزمون پله: مطالعه موردی با استفاده از پلهای با قابلیت تنظیم ارتفاع
محل انتشار: مجله ارگونومی، دوره: 4، شماره: 2
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 480
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IEHFS-4-2_008
تاریخ نمایه سازی: 3 اسفند 1398
چکیده مقاله:
مقدمه: آتشنشانی یکی از مشاغلی میباشد که به دلیل ماهیت شغل و خواسته های فیزیکی بالای این شغل، نیاز به توان جسمانی و هوازی بالایی دارد. در این مطالعه حداکثر ظرفیت هوازی پرسنل آتش نشان با استفاده از آزمون پله بررسی شد.روش کار: این مطالعه مقطعی به صورت توصیفی- تحلیلی و بر روی 73 نفر از پرسنل آتشنشانی انجام شد. در ابتدا اطلعات دموگرافیک افراد توسط پرسشنامهای جمع آوری شد. سپس پلهای با قابلیت تنظیم ارتفاع جهت انجام تست پله ساخته شد و با استفاده از روش فرانسیس حداکثر ظرفیت هوازی افراد شرکت کننده، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از پرسشنامه و آزمون پله توسط نرم افزار16 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بیشترین ظرفیت هوازی ماموران آتش نشانی، 65/3 )L/min( و)4/47 )mL/kgmin بدست آمد. نتایج حاصل از آزمون آماری نشان داد که ارتباط معناداری بین حداکثر ظرفیت هوازی و نمایه توده بدنی و میزان ورزش در هفته وجود دارد .)P < 0/05( همچنین بین حداکثر ظرفیت هوازی و سن،سیگار کشیدن و خستگی هنگام کار، رابطه معناداری مشاهده نشد .)P < 0/05(نتیجه گیری: بررسی ظرفیت قلبی ریوی آتشنشانان به دلیل حساسیت شغلی و انجام وظایف سخت در شرایط دشوار به منظور کاهش احتمال بروز آسیب برای آتش نشان و مجروحین حادثه بسیار مهم میباشد. نتایج این مطالعه نشان داد حداکثر اکسیژن مصرفی و ظرفیت قلبی ریوی آتش نشانان مورد بررسی، از حداقل مقدار توصیه شده توسط انجمن بین المللی ماموران آتشنشانی بیشتر میباشد که میتواند به دلیل وجود برنامه های منظم آمادگی جسمانی این سازمان باشد.
کلیدواژه ها:
حداکثر ظرفیت هوازی آتش نشانها ، تست پله
نویسندگان
سجاد فرهادی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
قاسم حسام
مربی گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، مرکز تحقیقات سامت محیط و کار، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران
زهرا مرادپور
مربی گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، مرکز تحقیقات سامت محیط و کار، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران
مالک اباذری
دانشجوی کارشناسی ارشد آمار و اپیدمیولوژی زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
یوسف بابایی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران