اجرای مداخلات ارگونومی با استفاده از برنامه مشارکتی به روش پرفورم

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 398

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IEHFS-7-2_003

تاریخ نمایه سازی: 3 اسفند 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: براساس قوانین و الزامات داخلی و بین المللی، ضروری است میزان مواجهه کارکنان با ریسک فاکتورهای ارگونومی مدیریت شود. فعالیتی که براساس آن فرد ملزم به استفاده از بدن برای حمل، بالا آوردن، پایین بردن، هل دادن، کشیدن و نگه داشتن بار باشد، وظیفه دستی نامیده می شود. هدف مطالعه حاضر، معرفی چگونگی اجرای برنامه ارگونومی مشارکتی و آشناسازی ارگونومیست ها با آن برای مشاغلی است که وظایف دستی دارند.روش کار: مطالعه حاضر در طول سال 1396 بر روی همه کارکنان شاغل در واحد شارژ راکتور یک شرکت رزین سازی که تعداد آنها 20 نفر بود انجام شد. برای انجام مطالعه از ارگونومی مشارکتی به روش پرفورم (Participatory Ergonomics for Manual tasks PErforM استفاده شد. با استفاده از گامهای اجرایی این روش مشارکتی، پس از برگزاری جلسه های متعدد آموزشی، ریسکهای ارگونومیک به کمک کارکنان و با استفاده از فرم من ترا (Manual Task Risk Assessment tool( ManTRAشناسایی و ارزیابی شد. سپس با استفاده از ابزار دات موکراسی ( DotMocracy) مداخلات پیشنهادی کارکنان به دست آمد و برای اجرا استفاده شد. همچنین این مداخلات پیش از اجرا شبیه سازی شدند تا امکان پذیری اجرای آنها بررسی شود.یافتهها: با استفاده از ManTRA مشخص شد که هل دادن پالتهای حاوی کیسه های 800 کیلوگرمی و شارژ ماشین آلات با کیسه های 25 کیلوگرمی، پرخطرترین وظایف دستی هستند. پس از اجرای مداخلات با استفاده از ارگونومی مشارکتی، شدت وظایف تکراری و اعمال نیرو در نواحی دست، شانه و پایین کمر کاهش یافتند.نتیجه گیری: پرفورم، ظرفیت بالایی برای تعدیل مواجهه کارکنان با ریسک فاکتورهای ارگونومی و کشف راه حل های کنترلی اثربخش ساده و کاربردی دارد، اما دستیابی به این هدف نیازمند ارتقای دانش ارگونومی تیم های کاری و تعهد مدیریت است.

نویسندگان

ندا مهدوی

دانشجوی دوره دکتری رشته ارگونومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علو مپزشکی همدان، همدان، ایران

مسعود شفیعی مطلق

استادیار گروه مهندسی بهداشت حرف های، دانشکده بهداشت، دانشگاه علو مپزشکی همدان، همدان، ایران

ابراهیم درویشی

استادیار گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، مرکز تحقیقات بهداشت محیط، پژوهشکده توسعهسلامت، دانشگاه علو مپزشکی کردستان، سنندج،ایران