بررسی تاثیر کاربرد زیولیت و پتاسیم بر برخی از صفات و عملکرد نخود (Cicer arietinum L.) در مدیریتهای مختلف آبیاری

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری و مصرف مقادیر مختلف زیولیت و پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود رقم آزاد، آزمایشی در سال زراعی 1393-94 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی همدان به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل رژیم رطوبتی در چهار سطح (شرایط دیم (بدون آبیاری)، آبیاری در مرحله گلدهی، آبیاری در مرحله غلافدهی و آبیاری هم در مرحله گلدهی و هم غلاف دهی) بهعنوان عامل اصلی و ترکیب تیماری مقدار زیولیت در سه سطح شامل 0، 15 و 30 تن در هکتار و مقدار پتاسیم در سه سطح شامل 0، 100 و 200کیلوگرم در هکتار (از منبع سولفات پتاسیم) به عنوان عامل فرعی بود. نتایج نشان داد که سطوح مختلف آبیاری، زیولیت و پتاسیم تاثیر معنیداری بر پرولین، غلظت پتاسیم دانه، پروتیین، میزان کلروفیل در زمان گلدهی و پرشدن دانه، عملکرد دانه، وزن بوته داشتند. اثر متقابل آبیاری و زیولیت در تمامی صفات به جز بر میزان کلروفیل در زمان پرشدن دانه معنیدار بود. در این بررسی بالاترین عملکرد دانه از آبیاری در مرحله گلدهی و غلاف دهی و مصرف 30 تن زیولیت در هکتار به دست آمد. با مصرف پتاسیم عملکرد دانه از 8 تا 13درصد افزایش یافت، بهطوری که با مصرف 200کیلوگرم پتاسیم عملکرد دانه به 1243کیلوگرم در هکتار رسید. نتایج بررسی نشان داد که مرحله گلدهی حساسترین مرحله به کمبود آب است و مصرف زیولیت و پتاسیم در شرایط تنش میتواند با تعدیل خسارات ناشی از تنش خشکی، اثر مثبتی بر عملکرد دانه داشته باشد.