توانایی حفاظت واکسن بیماری نیوکاسل (Bi) در مقابل سویه غالب ویروس حادنیوکاسل جداشده در استان خوزستان

به منظور ارزیابی حفاظت ایجاد شده به وسیله واکسن نیوکاسل (Bi) در برابر سویه غالب ویروس حاد نیوکاسل جدا شده از 50 مزرعه پرورش جوجهی گوشتی استان خوزستان، به طور تصادفی از مزارع مشکوک به بیماری نیوکاسل 20 قطعه جوجه انتخاب گردید و از بافتهای نای، ریه، کبد، کلیه، طحال، پیش معده، لوزه های سکومی و مغز هر پرنده نمونه گرفته شد. از هشت جدایه ویروس نیوکاسل، یک جدایه به ژنوتیب II و هفت جدایه به ژنوتیپ VII تعلق داشتند. به منظور تعیین میزان حفاظت واکسن B1 در برابر جدایه حاد متعلق به ژنوتیپ VII، 160 قطعه جوجه گوشتی یکروزه سویه راس 308 به چهار گروه مساوی تقسیم و در اتاق های مجزا نگهداری شدند. جوجه های گروه های او 3 در سن هشت و 18 روزگی (دو نوبت) با واکسن B1 ساخت موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی به روش قطره چشمی واکسینه شدند، جوجه های گروه های 2 و 4 واکسینه نشدند. در 32 روزگی جوجه های گروه های 2 و 3 با ویروس حاد نیوکاسل ژنوتیپ VII جدا شده از مزارع استان خوزستان با دوز EID50105 به روش قطره چشمی چالش داده شدند. برای ارزیابی پاسخ ایمنی از گروه ها در سنین 1، 14، 25، 32، 37 و 42 روزگی خونگیری به عمل آمد و میزان پادتن ضد ویروس نیوکاسل با آزمایش ممانعت از هماگلوتیناسیون (HI) اندازه گیری شد. نتیجه گرفته شد ویروس بسیار حاد نیوکاسل در مزارع پرورش طیور استان خوزستان در گردش است و دو نوبت واکسیناسیون در گله های گوشتی با واکسن B احتمالا می تواند محافظت کافی در برابر ویروس حاد بیماری نیوکاسل ایجاد کند