تحلیلی بر نابرابری های فضایی توسعه ناحیه ای در ایران با رویکرد عدالت فضایی (نمونه مطالعاتی: استان اصفهان)
محل انتشار: فصلنامه مطالعات عمران شهری، دوره: 2، شماره: 6
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 464
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_UTO-2-6_008
تاریخ نمایه سازی: 10 اسفند 1398
چکیده مقاله:
برنامه ریزی منطقه ای باهدف توسعه و کاهش نابرابری ها از موضوعات مهم در کشورهای درحال توسعهمحسوب می شود، لازمه ی برنامه ریزی منطقه ای، شناسایی جایگاه مناطق نسبت به یکدیگر ازلحاظ توسعهاست. کاهش نابرابری ها در بهرهمندی از منابع، دست آوردها و امکانات جامعه یکی از مهمترین معیارهایتوسعه به شمار می آید. با توجه به این موارد، هدف از این مقاله، تحلیلی بر نابرابری های فضایی توسعهناحیه ای در ایران با تاکید بر شهرستان های استان اصفهان می باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و روشجمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی می باشد. برای تحلیل نابرابری های فضایی توسعه ناحیه ای درشهرستانهای استان اصفهان، از مدل های تصمیم گیری چند معیاره SAW و VIKOR استفاده شده است. در این راستا برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار EXCEL و برای ترسیم نقشه های مورد نظر از نرم افزار ARC GIS استفاده شده است. نتایج ترکیبی حاصل از هر دو مدل نشان از عدم تعادل و وجود نابرابری منطقه ای در استان اصفهان می دهد. به گونه ای که شهرستان های مبارکه، نطنز، نایین، اردستان،خوانسار و کاشان کاملا برخوردار، شهرستان های خور و بیابانک، شاهین شهر، شهر رضا، گلپایگان،فریدون شهر و نجف آباد برخوردار، شهرستان های دهاقان، اصفهان، آران و بیدگل، سمیرم، فریدن و تیرانو کرون نسبتا برخوردار و شهرستان های چادگان، برخوار، خمینی شهر، لنجان و فلاورجان شهرستان هایمحروم استان هستند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد میره ای
استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری پردیس فارابی دانشگاه تهران
سیدعلی حسینی
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه سیستان و بلوچستان
عسکر خدادادی
دانش آموخته کارشناس ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین، دانشگاه تهران
علیرضا عزیزی فرد
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه سیستان و بلوچستان